Citaat van Hans-F, donderdag 30 december 2010, 12:56 uur Als ik het stuk van Johann zo lees en op verschillende sites zie hoe de NAO index gebruikt wordt, is het dan correct om te stellen dat:
- De NAO index is enkel een getal dat de luchtdrukverdeling tussen ruwweg IJsland en de Azoren beschrijft, waarbij een positief getal staat voor hogere druk bij de azoren en lagere druk bij ijsland, en een negatief getal omgekeerd.
- De NAO index is dan dus een consequentie van de drukverdelingen i.p.v. een oorzaak.
- Een groenlandhoog (met uitlopers boven IJsland?) als oceaanblokkade staat automatisch 'garant' voor een negatieve NAO index
- Er kan net zo goed gekeken worden naar de kaarten met drukverdelingen aangezien je hier ook de NAO index (geschat) uit kunt halen, maar ook kunt combineren met meer details en nuance t.o.v. aanwezige overige sturende systemen.
- Een sturend scandihoog met transportkou kan nog steeds gepaard gaan met een positieve NAO index.

Dit even puur ter interesse, meningen hierover zijn welkom. Dit heeft met name mijn interesse omdat in de weerspatronen lang niet altijd duidelijk is wat nou oorzaak en wat nou gevolg is. Als de NAO index namelijk een 'gevolg' is van een winterse drukverdeling, is het nogal logisch dat de correlatie met winterweer bijna 1 op 1 is... De vraag is dan echter, hoe komt dat Groenlandhoog tot stand, waarbij Johann vaak praat over WLA. Maar wat is dan vervolgens weer de oorzaak dat die WLA juist op dat gebied plaatsvindt?

Groet,
Hans


Hallo Hans,


Het alom bekende Groenlandhoog is een zogenaamd thermisch hoog (ontstaat door afkoeling van de onderste luchtlaag en heeft niets met WLA te maken. Thermische hogedrukgebieden voorzien in hun eigen onderhoud door mn. uitstraling. Het Groenlandhoog is een geval apart. Gemakshalve even het volgende van internet weggeplukt om te verduidelijken.

//
Dit, virtuele, drukgradiënt met de absurd hoge kerndruk wordt veroorzaakt door het feit dat de weermodellen (niet alleen GFS maar ook ECMWF) moeite hebben om de luchtdruk van thermische hogen goed te herleiden naar zeeniveau. Er zijn een aantal aspecten waar je rekening mee moet houden:

1) Groenland ligt op vele kilometers boven zeeniveau wat herleiding bemoeilijkt
2) Het land is bedekt met meters aan koude sneeuw en ijs, dus er is sprake van een relatief hoge albedo met dus een enorme uitstralingscapaciteit
3) Het is er, met name in de winter, dankzij die uitstraling heel erg koud (veelal onder de -35 tot -40°C)
4) Koude lucht is altijd zwaarder dan warme lucht en zorgt daardoor voor een hogere luchtdruk
5) De koude stralingslucht bevind zich vooral in de paar honderd meter dikke grenslaag (onderin de atmosfeer), en aangezien de herleiding naar zeeniveau gebeurd volgens een standaardatmosfeer met standaard formules en constanten, gaat dit in deze gevallen helemaal mis
6) Hogedrukgebieden hebben nóóit uit zichzelf grote drukgradiënten zonder een enorm uitgediept lagedrukgebied in de buurt
//

Groenlandhoog (thermisch)




Het blokkade hoog waarover ik schreef is een zgn. dynamisch hogedrukgebied (blokkerend hoog of hoogterug) . Deze onstaat door het instromen van warmere lucht in de hogere luchtlagen. Dynamische hogedrukruggen kunnen uiteindelijk uitgroeien tot een (stationair) hogedrukgebied en bv boven de Atlantische Oceaan een blokkade vormen. Zijn overigens op de 500 hPA kaarten altijd mooi te herkennen aan de zgn "gele virtuele duim" (de warme lucht op 5 km hoogte)

Blokkade hoog(rug) (dynamisch) Atlantsiche Oceaan tot aan Groenland



Ten aanzien van NAO zie ook -> hier


Ciao Johann