Positieve bliksemontladingen
Ik heb een vraag,
Wat zijn nou precies positieve bliksemontladingen??
Ik lees steeds dat ze enorm harde donderslagen geven ,maar meer weet ik er niet over.
1 Wat zijn positieve bliksems precies? en hoe zien ze eruit? en hoe ontstaan ze?
2 Wat zijn negatieve ontladingen?
3 Welke soort ontladingen zijn er? En welk soort donderslag geven ze?
Mvg,
Remco
Wat zijn nou precies positieve bliksemontladingen??
Ik lees steeds dat ze enorm harde donderslagen geven ,maar meer weet ik er niet over.
1 Wat zijn positieve bliksems precies? en hoe zien ze eruit? en hoe ontstaan ze?
2 Wat zijn negatieve ontladingen?
3 Welke soort ontladingen zijn er? En welk soort donderslag geven ze?
Mvg,
Remco
Kijk hier eens even, dan zal er al heel wat duidelijker worden
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bliksem
op onderstaande link vind je wat uitleg over de soorten bliksem
http://www.allesopeenrij.nl/index.html?pag...em_soorten.html
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bliksem
op onderstaande link vind je wat uitleg over de soorten bliksem
http://www.allesopeenrij.nl/index.html?pag...em_soorten.html
Mijn twitter: https://twitter.com/#!/debbietje128
Onweersdagen: 0
Onweersdagen: 0
Citaat van debbieke, zaterdag 27 augustus 2011, 15:39 uur
Kijk hier eens even, dan zal er al heel wat duidelijker worden
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bliksem
op onderstaande link vind je wat uitleg over de soorten bliksem
http://www.allesopeenrij.nl/index.html?pag...em_soorten.html
Bedankt debbieke,
Maar zie nog geen uitleg over positieve bliksemontladingen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bliksem
op onderstaande link vind je wat uitleg over de soorten bliksem
http://www.allesopeenrij.nl/index.html?pag...em_soorten.html
Bedankt debbieke,
Maar zie nog geen uitleg over positieve bliksemontladingen.
Dit vond ik net:
Ontstaan van bliksem
Ladingsverdeling in een onweerswolk
Bliksem ontstaat door de verdeling van elektrische lading over een onweerswolk. Wat betreft de processen, die grote delen van de wolk een afwijkende lading kunnen geven zijn er wel 10 theorieën. De ladingsverdeling hoeft op zichzelf nog niet tot het ontstaan van plotselinge ontladingen, de bliksems, te leiden. Er zijn vele lekstromen, die de ontstane ladingsverschuiving tegenwerken, zodat bliksems niet strikt noodzakelijk zijn. Evenmin is zonder meer duidelijk, waarom een ontlading tussen de onderzijde van de wolk en de grond zou optreden, dat wil zeggen de blikseminslag. Wat dit laatste betreft moeten we bedenken, dat de aarde een goede geleider is en dat gelijknamige elektrische ladingen elkaar afstoten. Omdat in de meeste gevallen de negatief geladen wolken zich onderaan bevinden, zullen onder de wolk de elektronen in de aardkorst verdreven worden, zodat de aarde plaatselijk een positieve lading krijgt. Onder de wolk heerst daarom een sterk elektrisch veld, dat omhoog gericht is. De elektrische spanning in dat veld is echter 100 à1000 keer te klein om een ontlading mogelijk te maken. De doorslagspanning van lucht is namelijk niet minder dan 3 miljoen volt per meter! In zeldzame gevallen treedt ook een omgekeerde ladingsverdeling op, met een positieve lading aan de onderzijde van de bewolking en bijgevolg een negatieve lading aan het aardoppervlak. In dat geval spreekt men van een positieve bliksem als er ontlading optreedt.
Hoe kan het dat de bliksem ook de ruimte inschiet?
Sprites worden vaak gezien na sterke bliksemschichten die positieve lading van een wolk naar de grond verplaatsen. Deze soort bliksem is zonder meetapparatuur tot nu toe niet te onderscheiden van gewone, negatieve bliksem, die tien keer vaker optreedt.
Enkele milliseconden na de positieve bliksem kan op hoogten van 20 tot 90 km kilometer boven de wolken een sprite-ontlading omhoog schieten. Waarom sprites voorkeur hebben voor positieve bliksem is niet duidelijk. Misschien kunnen negatieve bliksems geen sprites veroorzaken. Het kan ook liggen aan het feit dat positieve bliksemschichten gemiddeld veel meer lading verplaatsen. Een ander raadsel is dat de horizontale afstand tussen een sprite en zijn bliksem tientallen kilometers kan zijn. Het zou kunnen zijn dat een bliksem binnen de wolk de horizontale locaties van primaire bliksemschicht en sprite verbindt.
Ontstaan van bliksem
Ladingsverdeling in een onweerswolk
Bliksem ontstaat door de verdeling van elektrische lading over een onweerswolk. Wat betreft de processen, die grote delen van de wolk een afwijkende lading kunnen geven zijn er wel 10 theorieën. De ladingsverdeling hoeft op zichzelf nog niet tot het ontstaan van plotselinge ontladingen, de bliksems, te leiden. Er zijn vele lekstromen, die de ontstane ladingsverschuiving tegenwerken, zodat bliksems niet strikt noodzakelijk zijn. Evenmin is zonder meer duidelijk, waarom een ontlading tussen de onderzijde van de wolk en de grond zou optreden, dat wil zeggen de blikseminslag. Wat dit laatste betreft moeten we bedenken, dat de aarde een goede geleider is en dat gelijknamige elektrische ladingen elkaar afstoten. Omdat in de meeste gevallen de negatief geladen wolken zich onderaan bevinden, zullen onder de wolk de elektronen in de aardkorst verdreven worden, zodat de aarde plaatselijk een positieve lading krijgt. Onder de wolk heerst daarom een sterk elektrisch veld, dat omhoog gericht is. De elektrische spanning in dat veld is echter 100 à1000 keer te klein om een ontlading mogelijk te maken. De doorslagspanning van lucht is namelijk niet minder dan 3 miljoen volt per meter! In zeldzame gevallen treedt ook een omgekeerde ladingsverdeling op, met een positieve lading aan de onderzijde van de bewolking en bijgevolg een negatieve lading aan het aardoppervlak. In dat geval spreekt men van een positieve bliksem als er ontlading optreedt.
Hoe kan het dat de bliksem ook de ruimte inschiet?
Sprites worden vaak gezien na sterke bliksemschichten die positieve lading van een wolk naar de grond verplaatsen. Deze soort bliksem is zonder meetapparatuur tot nu toe niet te onderscheiden van gewone, negatieve bliksem, die tien keer vaker optreedt.
Enkele milliseconden na de positieve bliksem kan op hoogten van 20 tot 90 km kilometer boven de wolken een sprite-ontlading omhoog schieten. Waarom sprites voorkeur hebben voor positieve bliksem is niet duidelijk. Misschien kunnen negatieve bliksems geen sprites veroorzaken. Het kan ook liggen aan het feit dat positieve bliksemschichten gemiddeld veel meer lading verplaatsen. Een ander raadsel is dat de horizontale afstand tussen een sprite en zijn bliksem tientallen kilometers kan zijn. Het zou kunnen zijn dat een bliksem binnen de wolk de horizontale locaties van primaire bliksemschicht en sprite verbindt.
Mijn twitter: https://twitter.com/#!/debbietje128
Onweersdagen: 0
Onweersdagen: 0
en dan heb ik ook nog dit gevonden in een engelstalige wiki (let op vertaald door google)
Positieve bliksem
positieve bliksem doet zich voor wanneer een positieve lading wordt gedragen door de top van de wolken (meestal aambeeld wolken ) in plaats van de grond. In het algemeen, dit zorgt ervoor dat de leider boog te vormen in het aambeeld van de cumulonimbus en horizontaal te reizen voor enkele mijlen voor ruimend naar het negatief geladen streamer stijgen van de grond te voldoen. De bout kan overal toeslaan binnen enkele mijlen van het aambeeld van het onweer, vaak in gebieden die helder of slechts in geringe mate wolkenluchten, ze staan ​​ook bekend als "bouten van de blauwe" om deze reden. Positieve bliksem is minder dan 5% van alle blikseminslagen. Vanwege de veel grotere afstand die ze moeten reizen alvorens af te voeren, positieve blikseminslag normaal gesproken uitvoeren zes tot tien keer de lading en de spanning verschil van een negatieve bout en de laatste ongeveer tien keer zo lang. Tijdens een positieve blikseminslag, grote hoeveelheden van ELF en VLF radiogolven worden gegenereerd.
Als gevolg van hun grotere macht, evenals het ontbreken van waarschuwingen, positieve blikseminslag zijn aanzienlijk gevaarlijker. Op dit moment, vliegtuigen zijn niet ontworpen om dergelijke stakingen te weerstaan, omdat hun bestaan ​​niet bekend was ten tijde van normen te stellen, en de gevaren niet gewaardeerd tot de vernietiging van een zweefvliegtuig in 1999. De norm van kracht is op het moment van de de crash, Advisory Circular AC 20-53A, werd vervangen door Advisory Circular AC 20-53B in 2006, Het is echter onduidelijk of voldoende bescherming tegen de positieve verlichting werd genomen.
Positieve bliksem is waarschijnlijk ook de oorzaak geweest die verantwoordelijk voor de 1963 in-flight explosie en de daaropvolgende crash van Pan Am vlucht 214 , een Boeing 707 . Als gevolg van de gevaren van bliksem, vliegtuigen die in het Amerikaanse luchtruim hebben moeten bliksemontlading wieken hebben om de schade te verminderen door een blikseminslag, maar deze maatregelen kunnen niet voldoende zijn voor een positieve bliksem.
Positieve bliksem is ook aangetoond dat het optreden van de bovenste atmosfeer bliksem te activeren. Het heeft de neiging vaker voor te komen in de winter stormen , zoals bij winteronweer , en aan het einde van een onweersbui .
Positieve bliksem
positieve bliksem doet zich voor wanneer een positieve lading wordt gedragen door de top van de wolken (meestal aambeeld wolken ) in plaats van de grond. In het algemeen, dit zorgt ervoor dat de leider boog te vormen in het aambeeld van de cumulonimbus en horizontaal te reizen voor enkele mijlen voor ruimend naar het negatief geladen streamer stijgen van de grond te voldoen. De bout kan overal toeslaan binnen enkele mijlen van het aambeeld van het onweer, vaak in gebieden die helder of slechts in geringe mate wolkenluchten, ze staan ​​ook bekend als "bouten van de blauwe" om deze reden. Positieve bliksem is minder dan 5% van alle blikseminslagen. Vanwege de veel grotere afstand die ze moeten reizen alvorens af te voeren, positieve blikseminslag normaal gesproken uitvoeren zes tot tien keer de lading en de spanning verschil van een negatieve bout en de laatste ongeveer tien keer zo lang. Tijdens een positieve blikseminslag, grote hoeveelheden van ELF en VLF radiogolven worden gegenereerd.
Als gevolg van hun grotere macht, evenals het ontbreken van waarschuwingen, positieve blikseminslag zijn aanzienlijk gevaarlijker. Op dit moment, vliegtuigen zijn niet ontworpen om dergelijke stakingen te weerstaan, omdat hun bestaan ​​niet bekend was ten tijde van normen te stellen, en de gevaren niet gewaardeerd tot de vernietiging van een zweefvliegtuig in 1999. De norm van kracht is op het moment van de de crash, Advisory Circular AC 20-53A, werd vervangen door Advisory Circular AC 20-53B in 2006, Het is echter onduidelijk of voldoende bescherming tegen de positieve verlichting werd genomen.
Positieve bliksem is waarschijnlijk ook de oorzaak geweest die verantwoordelijk voor de 1963 in-flight explosie en de daaropvolgende crash van Pan Am vlucht 214 , een Boeing 707 . Als gevolg van de gevaren van bliksem, vliegtuigen die in het Amerikaanse luchtruim hebben moeten bliksemontlading wieken hebben om de schade te verminderen door een blikseminslag, maar deze maatregelen kunnen niet voldoende zijn voor een positieve bliksem.
Positieve bliksem is ook aangetoond dat het optreden van de bovenste atmosfeer bliksem te activeren. Het heeft de neiging vaker voor te komen in de winter stormen , zoals bij winteronweer , en aan het einde van een onweersbui .
Mijn twitter: https://twitter.com/#!/debbietje128
Onweersdagen: 0
Onweersdagen: 0
Wellicht is dit het antwoord dat je zoekt:
Er zijn 4 soorten ontladingen.
+CG: Tussen wolk en aarde met een positieve lading. (Cloud-Ground).
Dit is de gevaarlijkste ontlading, die de grootste oorzaak is van brand en ongevallen met dodelijke afloop.
-CG: Tussen wolk en aarde met een negatieve lading. (Cloud-Ground)
+IC: Tussen wolken met een positieve lading. (Intra-Cloud).
-IC: Tussen wolken met een negatieve lading (Intra-Cloud).
Er zijn 4 soorten ontladingen.
+CG: Tussen wolk en aarde met een positieve lading. (Cloud-Ground).
Dit is de gevaarlijkste ontlading, die de grootste oorzaak is van brand en ongevallen met dodelijke afloop.
-CG: Tussen wolk en aarde met een negatieve lading. (Cloud-Ground)
+IC: Tussen wolken met een positieve lading. (Intra-Cloud).
-IC: Tussen wolken met een negatieve lading (Intra-Cloud).
@ aart-jan ik dacht altijd dat IC ontladingen CC ontladingen waren! heb ik dat al die tijd al mis?
ik sprak altijd van CC (Cloud2Cloud) en CG (Cloud2Ground) *bloos*
ik sprak altijd van CC (Cloud2Cloud) en CG (Cloud2Ground) *bloos*
mama van 2, gék op watersport,natuur,nieuws het weer en reizen. tevens brandweervrouw en gek op bijna alles wat een ander te gek is :)
@ Jennifer, ik denk altijd maar als het beestje maar een naam heeft... waar ik wel veel moeite mee heb of het een positieve of negatieve ontlading is.
Verder kom ik hier net kijken. Wil graag eens een mooie bliksem fotograferen maar de buien zitten meestal niet hier. Lijkt wel of Hoogkarspel gemeden wordt.
Verder kom ik hier net kijken. Wil graag eens een mooie bliksem fotograferen maar de buien zitten meestal niet hier. Lijkt wel of Hoogkarspel gemeden wordt.
Ik zou me graag even inmengen, want ik heb iets met elektriciteit.
Er zijn maar 2 types bliksem:
- Een bliksem die niet de grond raakt,
- Een bliksem die wel de grond raakt.
En voor beide gevallen geldt (basiskennis LTS):
Stroom loopt van een teveel van elektronen naar een tekort aan elektronen (net zoals wind van hoge luchtdruk naar lage luchtdruk loopt).
In die zin is een positieve bliksem dus helemaal niet mogelijk, want het ladingstransport gebeurt door negatieve elektronen, en niet door positieve ionen.
Je kunt een bliksem alleen positief benoemen als gedefinieerd is dat een negatieve bliksem naar beneden loopt.
Een positieve bliksem is dus slechts een omgekeerde negatieve bliksem, maar bij beide stromen elektronen, geen ionen.
En zoals al eerder hier aangegeven is de positieve bliksem een kortsluiting tussen aarde en aambeeld, waarmee veel meer energie gemoeid is dan bij een negatief 'bliksempje' van de onderkant van de wolk, waardoor de verschijnselen ook extremer zijn.
En een beetje antwoord op het 2e deel van je derde vraag:
De donderslag is een voortvloeisel uit de vorm van de bliksem, niet van het soort bliksem, enkele voorbeelden:
Een bliksemkanaal dat, vanuit het gezichtspunt van de waarnemer, radiaal en recht is, zal een rommelend geluid opleveren wat enige tijd aanhoudt.
Een bliksem die cirkelvormig is, en waarvan het centrum van de cirkelboog je oor is, zal een enorme knal opleveren.
Bedenk ook: Een bliksem die voor mij knallend is, kan voor iemand 5 km verderop heel anders zijn, omdat de 3D vorm voor hem anders is.
Ook:
Donders dichtbij kunnen kraken/scheuren met een aanzienlijk deel hoge tonen.
Donders van veraf zijn al het hoog al kwijtgeraakt omdat lage tonen verder dragen.
Denk ook eens aan de vonk van de elektrische ontsteking van een gasfornuis: een halve centimeter lang en al een lekker tikje.
En wat ook wel eens leuk is: niet alleen tellen tussen flits en donder, maar ook tellen hoe lang de donder is.
Ik hoorde laatst en rommel van meer dan 30 seconden: 10 km bliksem!! (in loodrechte richting dan).
Er zijn maar 2 types bliksem:
- Een bliksem die niet de grond raakt,
- Een bliksem die wel de grond raakt.
En voor beide gevallen geldt (basiskennis LTS):
Stroom loopt van een teveel van elektronen naar een tekort aan elektronen (net zoals wind van hoge luchtdruk naar lage luchtdruk loopt).
In die zin is een positieve bliksem dus helemaal niet mogelijk, want het ladingstransport gebeurt door negatieve elektronen, en niet door positieve ionen.
Je kunt een bliksem alleen positief benoemen als gedefinieerd is dat een negatieve bliksem naar beneden loopt.
Een positieve bliksem is dus slechts een omgekeerde negatieve bliksem, maar bij beide stromen elektronen, geen ionen.
En zoals al eerder hier aangegeven is de positieve bliksem een kortsluiting tussen aarde en aambeeld, waarmee veel meer energie gemoeid is dan bij een negatief 'bliksempje' van de onderkant van de wolk, waardoor de verschijnselen ook extremer zijn.
En een beetje antwoord op het 2e deel van je derde vraag:
De donderslag is een voortvloeisel uit de vorm van de bliksem, niet van het soort bliksem, enkele voorbeelden:
Een bliksemkanaal dat, vanuit het gezichtspunt van de waarnemer, radiaal en recht is, zal een rommelend geluid opleveren wat enige tijd aanhoudt.
Een bliksem die cirkelvormig is, en waarvan het centrum van de cirkelboog je oor is, zal een enorme knal opleveren.
Bedenk ook: Een bliksem die voor mij knallend is, kan voor iemand 5 km verderop heel anders zijn, omdat de 3D vorm voor hem anders is.
Ook:
Donders dichtbij kunnen kraken/scheuren met een aanzienlijk deel hoge tonen.
Donders van veraf zijn al het hoog al kwijtgeraakt omdat lage tonen verder dragen.
Denk ook eens aan de vonk van de elektrische ontsteking van een gasfornuis: een halve centimeter lang en al een lekker tikje.
En wat ook wel eens leuk is: niet alleen tellen tussen flits en donder, maar ook tellen hoe lang de donder is.
Ik hoorde laatst en rommel van meer dan 30 seconden: 10 km bliksem!! (in loodrechte richting dan).
