Natuurkracht aan de Blankenbergse kust: een waterhoos

Credits: Mathias Mariën

Wie vanmorgen vroeg uit de veren was, kon voor de kust van Blankenberge een waterhoos spotten. Een mooi natuurfenomeen dat vooral in de late zomer en het vroege najaar opduikt. Waterhozen zijn minder gevaarlijk dan hun broertjes op het land, de windhozen.

Een fotograaf kon vanmorgen om 6 uur een mooi natuurspektakel op de gevoelige plaat vastleggen. Voor de kust van Blankenberge, op een afstand van enkele honderden meters, was er een waterhoos te zien. Een waterhoos?

Een waterhoos is de "watervariant" van een windhoos, een kleine, trechtervormige slurf die ontstaat als gevolg van sneldraaiende luchtbewegingen. Als zo'n slurf het wateroppervlak raakt en water opzuigt, is het een waterhoos.

Waterhozen komen vooral voor in de late zomer en het vroege najaar. Het zeewater is voldoende opgewarmd, het contrast met de koude bovenlucht is dan het grootst. Dat temperatuurverschil is een noodzakelijke voorwaarde om waterhozen te doen ontstaan, schrijft VRT-weerman Frank Deboosere op zijn website.

Aan de Belgische en Nederlandse kust is het niet zo'n zeldzaam fenomeen, elk jaar zijn er wel enkele zichtbaar, ze worden alleen niet allemaal opgemerkt.

Van waterhozen hoeven we niet al te veel te vrezen, ze zijn doorgaans minder krachtig dan windhozen. Ze duren meestal ook maar heel kort. Grote vaartuigen ondervinden meestal geen hinder, maar surfers en kleine bootjes moeten wel opletten.

Heel soms gaan waterhozen ook aan land, maar ze lossen dan snel op, weet Deboosere. Hij is dan immers zijn voedingsbodem, het warme zeewater, kwijt.


Credits: Mathias Mariën

Bron: deredactie.be