Omdat de kaarten onweer voorspelde, en ik tevens een plek wilde gaan bezoeken waar al de gehele week op de radar dikke rode tot roze plukken en stippen voorbij trekken, ben ik gisteren vanuit Basel een klein uurtje westwaarts Frankrijk ingereden. Daar tussen dorpjes, boerderijtjes en kerkjes zocht ik naar de "ideale" landweg, in ieder geval die met een goede wijdse blik richting het ZW. Een paar dorpjes lieten zichtbare schade zien tgv een onweer een paar uur van tevoren...ik was dus te laat...."Oui oui" zij een oude boer. Ik bleef zelfs met mn auto bijna vaststeken in een dikke laag kleverige landaarde die met grote massa's een dorpsstraat overspoeld had. Hier dus zit ik goed dacht ik en vervolgde mijn reis in deze direct omgeving



Nu vond ik schitterende locaties..echter het verwachte onweer bleef helaas uit, al waren er als troost af en toe een paar föhnwolken te zien...


Of dit soort vergezichten.


Na een paar donkere wolken vervolgd te hebben, kwam ik uit bij de volgende locatie.


Niet veel later zou ik op een van deze prachtige weggetjes op een tegenligger stootten die heerlijk midden op de weg bleef scheuren, en mij dwong een riskante uitwijkmanoeuvre te doen.Gevolg: ik geraakte heel even van de weg en belandde met een van de banden in een erg diep gat waardoor de wielophanging rechts voor het begaf.... Daar sta je dan..midden in het groen. Mijn eerste autoschade in 23 jaar...zucht. Aan de auto zelf leek niets te zien totdat ik er weer mee ging rijden..en letterlijk heen en weer schoof over het wegdek. Het was niet mijn auto, maar een huurauto, die je voor weinig geld met een lidmaatschap vanaf bijna elke Zwitsers treinstation kunt meenemen, wat ben ik blij dat ik bij mijn lidmaatschap een vol casco afgesloten had..de reparatie zou snel €2000 kunnen gaan kosten rekende de Franse wegenwacht me voor. Nadat ik me per gps eindelijk had kunnen positioneren, stelde ik verbazend vast dat op onze Zwitserse stratenkaart precies..maar dan ook precies op de plek waar ik stond een duimdik gat in de kaart zat. Zodoende kon ik ze niet precies zeggen waar ik stond daar de gps slechts beperkte gegevens vrijgaf. Maar dan toch na twee uur wachten, werd ik ontdekt, en brachten zij me weer in de bewoonde wereld naar hun garage op de "Rue de Hollande". Uiteindelijk werd ik door een aardige Marokkaanse Taxichauffeur naar het dichstbijgelegen station gereden terwijl hij me maar bleef vragen waarom Nederland de laatste jaren toch zo agressief tegenover Marokkanen geworden is, hij durfde niet meer naar Nederland te reizen...ik probeerde het uit te leggen in mijn allerbeste Frans. Het was me het dagje wel...