IJsbeer zoekt negen dagen naar ijs

Een ijsbeer die door Amerikaanse wetenschappers werd gevolgd, heeft negen dagen aan een stuk door de ijskoude Beaufortzee gezwommen. Het dier heeft daarbij 687 kilometer afgelegd. Klimatologen zijn zeer ongerust door dat cijfer: de opwarming van de aarde is een rechtstreeks gevaar voor het overleven van de soort. Alle respect voor de fysieke uithoudingskracht van het dier, maar onrust is eerder op zijn plaats. Dat een ijsbeer zo lang moet zoeken voor hij zich weer op het droge kan hijsen, heeft te maken met de opwarming van de aarde. Daardoor smelt het ijs en wordt het voor de dieren zeer moeilijk om nog een plek te vinden om op te rusten.

De gevolgde berin verloor als gevolg van de extreme inspanning een vijfde van haar lichaamsgewicht. Haar jong, dat haar vergezelde, overleefde de ijskoude trip ten noorden van Alaska niet en verdronk onderweg. Ze heeft 232 uur lang gezwommen over een afstand van 687 kilometer, en dat in water tussen 2 en 6 graden, zegt zoöloog George Durner. 'We zijn onder de indruk dat een landdier zo lang in zo koud water kan zwemmen. Dat is bewonderenswaardig.'



Zeehonden jagen
IJsberen zijn landdieren, maar ze verlaten het land om op zeehonden te jagen. Tussendoor komen ze boven op drijvende stukken ijs. Het is niet de eerste keer dat een beer in open water wordt gezien, maar het is wel voor het eerst dat de volledige reisweg is gevolgd via een GPS-systeem. De data en temperatuursgegevens van het toestel wezen erop dat de beer in het water lag.

De betrokken wetenschappers vermelden in hun rapport ook dat dit fenomeen het voortbestaan van de ijsbeer nog meer in gevaar brengt. Want jonge ijsberen overleven zo'n helse trip zelden of nooit. 'Vóór 1995 waren er zelfs in de zomer nog ijsschotsen in de Beaufortzee boven Alaska', zegt Durner. 'Dat betekent dat de afstanden en de inspanning die het kostte om te zwemmen tussen afzonderlijke ijsschotsen en land relatief klein was. Omdat ze zo afhankelijk zijn van de ijsschotsen, zijn ijsberen het meest in gevaar door de klimaatverandering.'

_{Bron Nieuwsblad}

Citaat van Ben47, woensdag 26 januari 2011, 11:43 uur Kortom veel vragen. Ik heb het gevoel dat men met zulke verhalen alleen maar appelleert aan het gevoel van mensen om via het zogenaamde leed van dieren ons de fabeltjes over de door mensen veroorzaakte opwarming van de aarde door de strot te duwen.
Goeie vragen, een dergelijk bericht kan een wat nare nasmaak geven doordat het inderdaad appelleert aan emoties aangaande dierenleed, waardoor het probleem weer groter kan lijken dan het is. Of dat zo is weet ik niet, maar ben het wel met je eens dat het daarom goed is, door meer informatie, dit alles in het juiste kader te plaatsen.

Wat evolutie en nageslacht betreft. Als deze ijsberen, die zo'n tocht overleven weer jongen krijgen, zijn dat wel potentiële bikkels, de sterkste overleven, dus dat zit wel goed.

Citaat van Ben47, woensdag 26 januari 2011, 11:43 uur IJsberen:
http://klimadoc.blogspot.com/2007/12/ijsbeer-sterft-uit.html
Overigens is dit wel een erg goed en nuancerend stukje tekst over het uitsterven (dus niet) van de ijsberen! Tip!