Dijken rond kerncentrale Belgische Doel voorlopig 'op hoogte'

De dijken rond de kerncentrale bij het Belgische Doel, op zo'n twintig km afstand van de kerncentrale bij Borssele, voldoen al aan het criterium van een superstorm die eens in de 10.000 jaar kan voorkomen, volgens Doel-woordvoerster De Clerq. Zij reageert daarmee op de plannen van waterschap Scheldestromen en Rijkswaterstaat om het dijkvak voor Borssele zodanig te versterken dat de veiligheidsmarge wordt verhoogd naar 1:10.000. 'In het kader van de zogenaamde stress-test, naar aanleiding van de ramp in Japan, zijn wij ook nog volop bezig om te kijken of nog extra maatregelen noodzakelijk zijn om de veiligheid van onze kerncentrale zo optimaal mogelijk te laten zijn. Daarbij wordt ook gekeken naar de situatie rond de dijken.'

Opstuwing Scheldewater
Het dijkvak voor Borssele is net als de dijken langs het Nederlandse deel van de Westerschelde op dit moment nog berekend op een superstorm die eens in de 4000 jaar kan voorkomen. Vanuit de lessen die getrokken kunnen worden met de ramp bij de kerncentrale in Japan die door een tsunami werd getroffen, maakte dijkgraaf Toine Poppelaars van Waterschap Scheldestromen twee weken geleden bekend dat het dijkvak voor de Nederlandse kerncentrale versterkt gaat worden. Zowel Borssele als Doel liggen aan de Westerschelde die een open verbinding met de Noordzee heeft. Het is niet ondenkbaar dat onder extreme omstandigheden (springvloed en een zware noordwesterstorm) het water in de Westerschelde zodanig wordt opgestuwd dat een gevaarlijke situatie ontstaat. De watersnoodramp van 1953 was daar een duidelijk voorbeeld van, maar ook in 1976 werd het Scheldewater zodanig opgestuwd dat grote delen rond Antwerpen onder water kwamen te staan.

Effecten verdieping Westerschelde
Critici onder onze zuiderburen denken echter dat met het uitdiepen van de Westerschelde de opstuwing van het water weer hoger zou kunnen uitvallen dan het niveau waarmee in het Sigmaplan rekening wordt gehouden. Het plan voor een stormvloedkering in de Westerschelde is voorlopig in de ijskast gezet, maar het kan niet worden uitgesloten dat na 50 jaar alsnog naar deze optie wordt gekeken, zo verklaarde de toenmalige minister Kris Peeters in 2006.

Stormvloedkering komt er
Han Vrijling, hoogleraar Waterbouwkunde aan de TU Delft, hield al in 2005 samen met onafhankelijk ingenieur Kees Boorsma uit Drachten een pleidooi voor de aanleg van een stormvloedkering in de Westerschelde, het liefst zo dicht mogelijk bij de monding in de Noordzee. 'Ik ben ervan overtuigd dat die kering er een keer zal komen. Zeker nu klimaathoogleraar Pier Vellinga voorspelt dat als de verdubbeling van het smelten van ijskappen doorzet, aan het eind van deze eeuw met een zeespiegelrijzing van 1 tot 2 meter rekening gehouden moet worden', aldus Vrijling.

sigmaplan
Voor de Belgen was dat aanleiding om het zogenaamde Sigmaplan, vergelijkbaar met het Nederlandse Deltaplan, in uitvoering te brengen. Het Sigmaplan is al weer geactualiseerd en de volledige realisatie loopt tot 2030. Volgens Patrick van Bockstal, celhoofd beheer en exploitatie van de Waterwegen en Zeekanaal NV, afdeling Schelde, maken de dijken rond de kerncentrale bij Doel eveneens deel uit van het Sigmaplan, maar zijn deze dijken al hoger dan het niveau waar de overige dijken rond het Zeescheldegebied volgens het Sigmaplan aan moeten voldoen. 'We zijn nog altijd bezig om op een aantal plaatsen dijken op te hogen, maar die rond de kerncentrale voldoen dus al aan de eisen.' Volgens de woordvoerster van Doel bedraagt de hoogte van de dijken rond de kerncentrale op dit moment 11,5 meter boven de Tweede Algemene Waterpassing (TAW), het Belgische referentiepunt dat ruim twee meter hoger ligt dan het Nederlandse NAP en voldoen daarmee ruimschoots aan de normen.

Stormvloedkering in ijskast
Toch blijft ook in België de discussie rond de veiligheid rond de Westerschelde voortduren. Aanvankelijk bestonden er plannen voor de bouw van een stormvloedkering voor de haven van Antwerpen, maar dit plan ketste in 2006 af vanwege de hoge maatschappelijke kosten (ruim drie miljard euro). Gekozen werd toen om dijken te verhogen, daar waar schade aan het achterland het grootst zou kunnen zijn. Tevens worden op verschillende plaatsen langs de rivier de Schelde en zijrivieren zogenaamde potpolders ingericht die bij extreem hoge waterstanden kunnen overlopen om de druk en dus de hoogte van de waterstand te beperken. In het Sigmaplan wordt rekening gehouden met een zeespiegelstijging als gevolg van klimaatverandering van 60 cm.

_{Bron: waterforumonline}