I know, heb het gelezen en snap volledig wat er in het artikel staat heb nog wel meer achtergrond info als je dat graag wildt hebben, studeer namelijk climate-studies in wageningen. Wat de wetenschap Amerika zal vertellen is wat velen al wel weten, gewoon zuiniger leven en niet bitchen. Wie als amerikaan maar ook als nederlander zijn ecologische voetafdruk begrijpt, heeft geen wetenschapper nodig om uit te vinden wat hij/zij zelf kan doen om een steentje bij te dragen aan het verminderen van de nu sterke stijging van de uitstoot van broeikasgassen. Mensen weten wat het versterkte broeikaseffect is, maar de urgentie om er zelf iets aan te doen, is nog ver te zoeken.

[quote name='Ben47' date='Jun 14 2011, 22:38' post='260961']
Dus omdat je climate-studies in Wageningen studeert, weet jij het zeker dat het zo zit, terwijl zelfs het IPCC spreekt over 'waarschijnlijk'?

Ik weet niks zeker dit is wetenschap.

Het is duidelijk dat we moeten nadenken over wat we doen. Zelfs zonder broeikaseffect wil niemand in de uitlaatgassen leven, of eraan denken dat over vijftig jaar de zee één grote vuilnisbelt is.
Da's allemaal prima, daarom ben ik ook vóór de maatregelen om beter met onze grondstoffen om te gaan.
Echter...

Ik wordt wel erg moe van de dogmatiek van de huidige wetenschap. In plaats van observeren, vragen stellen aan de hand van die observaties, verklaringen zoeken en tenslotte aan de hand van verklaringen een model opstellen wat weer met observeren kan worden geverifieerd, is de wetenschap op sommige gebieden nogal overmoedig geworden en stellen ze dat ze zo'n fantastisch begrip hebben van wat er gebeurt, dat de modellen belangrijker worden dan de observaties. Ergens is de theorie (het model) van het broeikaseffect door CO2 zo belangrijk geworden, dat wat er ook geobserveerd wordt, de observatie altijd wordt aangepast naar het model en niet andersom.

Nog een aspect van de wetenschap waar ik moe van wordt is het idee dat wetenschap puur op cijfers gebaseerd is en geen menselijke factor bevat. Je hoeft echter geen genie te zijn om vast te stellen dat mensen vaak vinden wat ze zoeken. Als je op zoek bent naar een schaar denk je niet: hee! Ik heb een kaasschaaf gevonden! Je zoekt net zolang door totdat je een schaar hebt.
Als je op zoek bent naar een verband tussen CO2 en temperatuur, dan zul je geen ander verband vinden wat net zo logisch is. Als je op zoek bent naar het punt waarop de economie instort, zul je waarschijnlijk heel makkelijk over een mechanisme heen kijken wat balans brengt in crisis.
Dit wordt nog heel erg verergerd wanneer er sociale druk is om een bepaalde uitkomst te krijgen. Je merkt dat het niet meer salonfahig is om vragen te stellen bij global warming. Dus mensen stellen die vragen ook niet meer. Wat wordt uitgelegd als consensus en zo zichzelf weer versterkt.

Het derde punt waar ik me vreselijk aan erger in de wetenschap is dat zodra mensen er wat over willen zeggen, er meteen wordt verwezen naar of diegene al dan niet wetenschappelijk getraind is. Alsof gezond verstand niets waard is wanneer er geen universitaire studie achter hangt.
'Dit koekje is zacht geworden, bah!'
'Nee hoor, dat koekje is niet zacht. In werkelijkheid is berekend dat het koekje pas na twee weken voldoende vocht opneemt om als zacht ervaren te worden. '
'Dat zal vast wel, maar als een koekje sopt nog voordat ik het in mijn mond stop, dan is het echt zacht'
'Dat komt omdat je geen opleiding hebt, zodat je niet weet wat zacht is'
'Het ding is gewoon niet te vreten'
'Je moet niet over dingen praten waar je geen verstand van hebt'

Uiteindelijk is wetenschap nu de nieuwe religie aan het worden.
De vastgestelde visie, wordt ongeacht afwijkende waarnemingen vastgehouden
Mensen die iets anders denken dan die visie worden sociaal verketterd.
De visie staat niet meer open voor algemeen debat, maar wordt gezien als alleen begrijpbaar voor verlichte ingewijden.

Kortom: het zaakje begint te stinken.

Citaat van Eilander, woensdag 15 juni 2011, 0:10 uur
Juist verwoord! Leest prettig ook.