Chase met een raar staartje...
Nou, mevrouw bedacht ook maar eens echt eropuit te gaan en niet op de 21e verdieping te blijven hangen zoals normaal...
Ik kwam lekker aan op Scheveningen en liep naar de McDonald's om mijn avondeten te scoren. Na een bevredigend hapje liep ik naar het Noorderstrand (zwarte pad). Ik zette mijn statief op, maakte de camera klaar, en checkte de radars op mijn telefoon. De zon was inmiddels al volledig verdwenen achter de grijze wolken. In de verte zag ik een donkerblauwe rand onstaan, en daar onder/achter leek er nog een laag te zijn. Het leek op een rolwolk in de verte. Ik hield de omgeving wel in de gaten en in mijn ooghoek zag ik een rode bestelauto met een man die zich leek om te kleden maar twijfelde omdat er mensen waren.
Ik was lekker bezig met het kijken naar een mooie mammatuslucht en fotografeerde de skyline van Scheveningen met een grijze donkere lucht verderop, toen ik ineens een scherpe fluit hoorde. Ik keek in de richting van het geluid omdat ik dat nou eenmaal doe. Kijken of iemand een ander zocht, maar toch wist ik dat het voor mij was. Ik kijk naar beneden en zie de man bij de bestelauto staan.
Maar niet wat ik had willen zien.
De man had in zijn handen zijn geslachtsdeel en maakte er zwaaiende en slaande bewegingen mee terwijl hij me uitdagend aankeek. Nu ben ik daar niet van gecharmeerd, maar dacht; wat ben jij sneu. Ik haalde m'n schouders op en ging verder met fotograferen. Ik raakte verontrust aangezien er weer licht aankwam en de donkere wolk + rolwolk verdwenen leken te zijn!
Vervolgens klonk er nog een keer de fluit. Uit automatisme keek ik weer. En hij deed hetzelfde. Opnieuw keek ik gewoon weg, maar hield hem nu wel in de gaten. De zintuigen verscherpten, gezien ik dan eenmaal op scherp ga staan. Ik dacht dat als hij naar boven zou komen hij een probleem zou hebben. Ik ben geen lief meisje meer dan. Zodra er mensen voorbij kwamen ging hij heel onopvallend om de auto heen lopen of er gewoon tegenaan leunen. Maar als er dan niemand was ging de broek weer uit.
Op dat moment had ik zoiets van; er lopen hier ook gezinnen met kinderen rond. En meerdere meisjes/meiden/vrouwen. Ik ben echt niet de enige die hij zou lastigvallen. Ik ben normaal helemaal niet zo van het bellen voor dit soort dingen, maar aan de andere kant; het ÃÂs gewoon strafbaar en denkende aan andere mensen vind ik toch dat zo iemand eruit gepikt moet worden.
Ik had al de hele tijd mijn telefoon in mijn handen, om de radars te checken e.d. Maar nu ik hem aan mijn oor ging houden rook hij onraad en trok ineens heel snel de kleren weer aan. Terwijl ik het signalement doorgaf aan de politie stapte hij in zijn auto om weg te rijden. Voordeel van het zwarte pad is dat het een bottleneck is, je kunt er ook maar aan één kant uit, en er staan slagbomen. Hij stond een lange tijd vast bij de slagbomen, aangezien iedereen nu snel wilde vertrekken omdat het weer omsloeg. Ik hing op en ging verder met fotograferen. Ervan uitgaand dat ze hem niet zouden pakken of dat ik er niets meer van zou horen.
Maar nog geen 2 minuten later werd ik opgebeld door de politie en zag ik ze mijn kant op rijden. Of ik even naar beneden wilde komen om te babbelen. Statief opgeruimd, camera opgeruimd, tas gepakt en naar beneden gegaan. Inmiddels begon het te stortregenen. Bij de auto vroegen ze of ik even achterin wilde zitten, want dan zat ik droog. Het hoefde niet als ik niet wilde. Maar ik vond het prima. Ze vroegen of ik aangifte wilde doen. Ik wist niet of dat wel nodig was, maar toen zeiden ze dat ze iemand hadden aangehouden, en de enige manier om die dan te straffen was d.m.v. een aangifte. En aangezien ik de getuige ben vond ik dat ik dat moest doen. Dus reden we naar het politiebureau in Scheveningen.
Daar bleek dat de zedenrecherge de zaak over zou nemen. De aangifte werd ingevuld. Voordeel van het fotografisch geheugen was dat ik bepaalde details makkelijk kon herinneren. Na de aangifte werd de mogelijkheid gegeven om de spiegelconfrontatie aan te gaan. Dat wil zeggen dat de verdachte in een ruimte komt te staan en naar een spiegel kijkt. Ik zie hem wel, hij mij niet. De verdachte kwam overeen met wat ik had gezien qua houding en kleding, maar hij leek van veraf een stuk jonger dan van dichtbij. Er twijfelde iets in me. Toch liep hij hetzelfde als op het strand. Ik heb echter toch nadrukkelijk blijk gegeven van mijn twijfel. Ik wist namelijk niet of ze hem hadden aangehouden met zijn rode bestelauto. Dat maakte voor de aangifte ook niets uit blijkbaar.
Er werd een proces verbaal aangemaakt, de boel werd ondertekend en afgerond. Met het proces verbaal in mijn rugzak vertrok ik weer van het politiebureau. Hoping that I would've helped to make the world a better place. Somehow. Ik zag in de verte een tram aan komen voor het zwarte pad, en rende naar de halte.
Terug op de locatie waar alles begon, het uizichtpunt, leek het voorbij te zijn. Maar een blik op de radar stemde me gelukkig. In de verte richting Amsterdam flitste het nog wel een beetje en ik zag vliegtuigen richting Schiphol vliegen. Ineens zag ik achter me een flits en keek richting Scheveningen, Zeeland en België. Het leek heel rustig in de lucht, maar de de volgende flits liet zien dat er niets minder waar was. De flits was dik en oranje!
Op zee kwam er een donkere lucht dichterbij. Ik schatte in hoelang het zou duren. Al snel pakte ik mijn spullen en vertrok naar de pier. Daar was ik veilig voor het geval het te dichtbij zou komen. En dat zou het.
Op de pier heb ik nog wat foto's gemaakt, onder andere van de tweelingschicht. (zie fototopic HIERRRRRR)
Daarna nam ik de tram naar huis. Wachtend op de tram bij Kurhaus, ging het ineens los. Mensen in korte kleding stonden rillend in de haltes en schrokken toen de bliksem insloeg ergens vlakbij. Dikke oranje flits en een directe knal erachteraan ontketende wat gilletjes. In de tram naar huis flitste het aan alle kanten en dat ging zo door tot 'n uur of 2. Thuis heb ik nog wat gefilmd (DAARRR) en ging ik vermoeid slapen.
Om vervolgens veel te vroeg wakker te worden Het was me het avondje wel, en absoluut niet saai.
Er is ook niets verziekt, want ik vind het altijd wel leuk om wat mee te maken. Ik heb tenminste ook weer een verhaal te vertellen
Ik kwam lekker aan op Scheveningen en liep naar de McDonald's om mijn avondeten te scoren. Na een bevredigend hapje liep ik naar het Noorderstrand (zwarte pad). Ik zette mijn statief op, maakte de camera klaar, en checkte de radars op mijn telefoon. De zon was inmiddels al volledig verdwenen achter de grijze wolken. In de verte zag ik een donkerblauwe rand onstaan, en daar onder/achter leek er nog een laag te zijn. Het leek op een rolwolk in de verte. Ik hield de omgeving wel in de gaten en in mijn ooghoek zag ik een rode bestelauto met een man die zich leek om te kleden maar twijfelde omdat er mensen waren.
Ik was lekker bezig met het kijken naar een mooie mammatuslucht en fotografeerde de skyline van Scheveningen met een grijze donkere lucht verderop, toen ik ineens een scherpe fluit hoorde. Ik keek in de richting van het geluid omdat ik dat nou eenmaal doe. Kijken of iemand een ander zocht, maar toch wist ik dat het voor mij was. Ik kijk naar beneden en zie de man bij de bestelauto staan.
Maar niet wat ik had willen zien.
De man had in zijn handen zijn geslachtsdeel en maakte er zwaaiende en slaande bewegingen mee terwijl hij me uitdagend aankeek. Nu ben ik daar niet van gecharmeerd, maar dacht; wat ben jij sneu. Ik haalde m'n schouders op en ging verder met fotograferen. Ik raakte verontrust aangezien er weer licht aankwam en de donkere wolk + rolwolk verdwenen leken te zijn!
Vervolgens klonk er nog een keer de fluit. Uit automatisme keek ik weer. En hij deed hetzelfde. Opnieuw keek ik gewoon weg, maar hield hem nu wel in de gaten. De zintuigen verscherpten, gezien ik dan eenmaal op scherp ga staan. Ik dacht dat als hij naar boven zou komen hij een probleem zou hebben. Ik ben geen lief meisje meer dan. Zodra er mensen voorbij kwamen ging hij heel onopvallend om de auto heen lopen of er gewoon tegenaan leunen. Maar als er dan niemand was ging de broek weer uit.
Op dat moment had ik zoiets van; er lopen hier ook gezinnen met kinderen rond. En meerdere meisjes/meiden/vrouwen. Ik ben echt niet de enige die hij zou lastigvallen. Ik ben normaal helemaal niet zo van het bellen voor dit soort dingen, maar aan de andere kant; het ÃÂs gewoon strafbaar en denkende aan andere mensen vind ik toch dat zo iemand eruit gepikt moet worden.
Ik had al de hele tijd mijn telefoon in mijn handen, om de radars te checken e.d. Maar nu ik hem aan mijn oor ging houden rook hij onraad en trok ineens heel snel de kleren weer aan. Terwijl ik het signalement doorgaf aan de politie stapte hij in zijn auto om weg te rijden. Voordeel van het zwarte pad is dat het een bottleneck is, je kunt er ook maar aan één kant uit, en er staan slagbomen. Hij stond een lange tijd vast bij de slagbomen, aangezien iedereen nu snel wilde vertrekken omdat het weer omsloeg. Ik hing op en ging verder met fotograferen. Ervan uitgaand dat ze hem niet zouden pakken of dat ik er niets meer van zou horen.
Maar nog geen 2 minuten later werd ik opgebeld door de politie en zag ik ze mijn kant op rijden. Of ik even naar beneden wilde komen om te babbelen. Statief opgeruimd, camera opgeruimd, tas gepakt en naar beneden gegaan. Inmiddels begon het te stortregenen. Bij de auto vroegen ze of ik even achterin wilde zitten, want dan zat ik droog. Het hoefde niet als ik niet wilde. Maar ik vond het prima. Ze vroegen of ik aangifte wilde doen. Ik wist niet of dat wel nodig was, maar toen zeiden ze dat ze iemand hadden aangehouden, en de enige manier om die dan te straffen was d.m.v. een aangifte. En aangezien ik de getuige ben vond ik dat ik dat moest doen. Dus reden we naar het politiebureau in Scheveningen.
Daar bleek dat de zedenrecherge de zaak over zou nemen. De aangifte werd ingevuld. Voordeel van het fotografisch geheugen was dat ik bepaalde details makkelijk kon herinneren. Na de aangifte werd de mogelijkheid gegeven om de spiegelconfrontatie aan te gaan. Dat wil zeggen dat de verdachte in een ruimte komt te staan en naar een spiegel kijkt. Ik zie hem wel, hij mij niet. De verdachte kwam overeen met wat ik had gezien qua houding en kleding, maar hij leek van veraf een stuk jonger dan van dichtbij. Er twijfelde iets in me. Toch liep hij hetzelfde als op het strand. Ik heb echter toch nadrukkelijk blijk gegeven van mijn twijfel. Ik wist namelijk niet of ze hem hadden aangehouden met zijn rode bestelauto. Dat maakte voor de aangifte ook niets uit blijkbaar.
Er werd een proces verbaal aangemaakt, de boel werd ondertekend en afgerond. Met het proces verbaal in mijn rugzak vertrok ik weer van het politiebureau. Hoping that I would've helped to make the world a better place. Somehow. Ik zag in de verte een tram aan komen voor het zwarte pad, en rende naar de halte.
Terug op de locatie waar alles begon, het uizichtpunt, leek het voorbij te zijn. Maar een blik op de radar stemde me gelukkig. In de verte richting Amsterdam flitste het nog wel een beetje en ik zag vliegtuigen richting Schiphol vliegen. Ineens zag ik achter me een flits en keek richting Scheveningen, Zeeland en België. Het leek heel rustig in de lucht, maar de de volgende flits liet zien dat er niets minder waar was. De flits was dik en oranje!
Op zee kwam er een donkere lucht dichterbij. Ik schatte in hoelang het zou duren. Al snel pakte ik mijn spullen en vertrok naar de pier. Daar was ik veilig voor het geval het te dichtbij zou komen. En dat zou het.
Op de pier heb ik nog wat foto's gemaakt, onder andere van de tweelingschicht. (zie fototopic HIERRRRRR)
Daarna nam ik de tram naar huis. Wachtend op de tram bij Kurhaus, ging het ineens los. Mensen in korte kleding stonden rillend in de haltes en schrokken toen de bliksem insloeg ergens vlakbij. Dikke oranje flits en een directe knal erachteraan ontketende wat gilletjes. In de tram naar huis flitste het aan alle kanten en dat ging zo door tot 'n uur of 2. Thuis heb ik nog wat gefilmd (DAARRR) en ging ik vermoeid slapen.
Om vervolgens veel te vroeg wakker te worden Het was me het avondje wel, en absoluut niet saai.
Er is ook niets verziekt, want ik vind het altijd wel leuk om wat mee te maken. Ik heb tenminste ook weer een verhaal te vertellen
"Er is een godsgruwelijke harde woei op komst!....WOEHOEI!"
Jeetje zeg, wat een verhaal, sommige mensen kunnen zich ook gewoon niet inhouden he, wat een vent zeg. Ik vind dat je goed hebt gehandeld, maar idd een foto maken was wellicht handig geweest. Even uitvergroten, naar diverse media, en hij leert het wel snel af denk ik. Maar goed, mag weer niet in verband met privacy, bla bla.
 .png)
