Ben ik nou zo'n angsthaas?
Zoals de titel al een beetje doet vermoeden ben ik ontzettend bang voor onweer. Ga het liefst niet naar buiten en bij zwaar onweer heb ik t echt niet meer. Maar nu ik een tijdje mee lees op deze site , merk ik wel dat ik bij een 'normaal' buitje lang niet meer zo angstig ben als een jaar geleden. Maar dan nu mijn vraag: Morgen wordt er dus zeer slecht weer voorspeld en het stukje van Jan op de homepage bezorgt mij alleen al de rillingen. Nu wil het geval dat mijn zoon van 7 morgen heel graag op de fiets naar school toe wil, maar ik heb gezegd tegen de moeder waar ik mee op zou fietsen dat ik dat echt niet durf, aangezien hij om half drie uit is en het juist dán heftig KAN gaan worden. Zij biedt nu aan om mijn zoon mee te nemen uit school, op zijn fiets dus......Ik zit hier behoorlijk over in de rats en ben eigenlijk van plan om dat voorstel af te blazen omdat ik niet het risico wil lopen dat mijn kind door zwaar onweer naar huis fietst.
Ik weet dat er altijd wordt gezegd: volg je gevoel........maar draaf ik hier nu niet in door, omdat ik zelf zo vreselijk bang ben(de typisch overbezorgde moeder ), of vinden jullie het ook onverantwoord? Kortom...graag advies hoe ik hier het best mee om kan gaan, want ik ben bang dat ik MIJN angst overbreng op mijn kinderen en dat wil ik eigenlijk niet....
Groeten, Berthine
Ik weet dat er altijd wordt gezegd: volg je gevoel........maar draaf ik hier nu niet in door, omdat ik zelf zo vreselijk bang ben(de typisch overbezorgde moeder ), of vinden jullie het ook onverantwoord? Kortom...graag advies hoe ik hier het best mee om kan gaan, want ik ben bang dat ik MIJN angst overbreng op mijn kinderen en dat wil ik eigenlijk niet....
Groeten, Berthine
Ook door kleine ruitjes kan de zon naar binnen schijnen.......
Hejhej ...
Is er een reden waarom je er zo bang voor bent?
Het is goed om je kinderen duidelijk te maken dat onweer erg gevaarlijk kan zijn maar inderdaad niet de angst proberen over te brengen. Ik weet maar al te goed hoe het is om ergens on realistische angsten voor te hebben en hoe je er mee om moet gaan ?? ja dat is een goede..
Het feit dat het al minder is is al heel positief..
als het echt zo extreem weer word is het sowieso niet verstandig om te fietsen alleen al om de windvlagen die dan kunnen zijn. maar misschien even het moment zelf afwachten en dan beslissen wat je doet ??
Is er een reden waarom je er zo bang voor bent?
Het is goed om je kinderen duidelijk te maken dat onweer erg gevaarlijk kan zijn maar inderdaad niet de angst proberen over te brengen. Ik weet maar al te goed hoe het is om ergens on realistische angsten voor te hebben en hoe je er mee om moet gaan ?? ja dat is een goede..
Het feit dat het al minder is is al heel positief..
als het echt zo extreem weer word is het sowieso niet verstandig om te fietsen alleen al om de windvlagen die dan kunnen zijn. maar misschien even het moment zelf afwachten en dan beslissen wat je doet ??
Pure Nature, Just Love It .. Handle With Care, Love 'Nd Respect
Hoi Berthine! Welkom
Hier nog een angsthaasje zeg maar gerust HAAS. Ik zit hier nu op de site sinds 2009 en ben ook altijd vreselijk bang geweest voor onweer,sinds kindje al. Mijn moeder was OOK angstig. (< hiermee NIET bedoelende dat jij je angst ook op je kids overbrengt hoor, mijn moeder is een verhaal apart ) In ieder geval, het beste ermee omgaan. Goh, als ik dat receptje toch eens had, dan zou ik nu niet gestressed (nu al!!) achter mijn pc-tje zitten om de berichten over het eventuele weer morgen te blijven volgen. Wat ik wel kan zeggen, sinds ik hier op dit forum kom, leer ik meer over onweer, wat het is, hoe het ontstaat etc. en word ik iets rustiger. (lees: ik verstop me niet meer in het toilet, de gordijnen blijven open etc.)
Ook het enthousiasme van de grotendeels liefhebbers werkt goed. Ik kan soms zelfs bijna genieten van hun enthousiasme en het relativeert voor mij een beetje. Hun vinden het prachtig! Soms betrap ik mezelf erop dat ik het bijna ga hopen dat het dan toch gaat onweren voor alleen al de mensen hier hahaha.
Ik zelf ga er mee om door gewoon mijn angst te accepteren. Verwar dit niet met er niets aan doen en het maar laten gaan, maar er tegen vechten had bij mij geen zin. Ik ben er nu een maal bang van, het is iets wat ik niet kan controleren maar ik kan wel proberen het te accepteren en in te zien/uit te vinden waarom nu eigenlijk. En stapje voor stapje maak ik "vooruitgang". Vorige week een keertje buiten op het balkon bij een onweersbui. (ok , ok, heeeeeel dichtbij de open deur naar binnen, maar toch.)
Ook probeer ik dus wel de berichten in de gaten te houden, maar me niet gek te laten maken. Het zijn verwachtingen, je weet het NOOIT. Ik krijg ook de kriebels van vet gedrukte rooie text van Jan, maar houd ook in mijn achterhoofd dat het niet perse HIER hoeft te komen. Dat helpt mij...
Voor wat betreft je zoontje, die moeder die met hem meefietst, ken je haar goed? Zal ze in een gigantisch nood weer gaan fietsen? Lijkt me niet, toch? Of spreek er iets over af met haar. ALs het echt heel heel heftig is, lijkt het mij niet verstandig om daar doorheen te gaan (ook zonder angst). Geeft je misschien ook wat rust dat je weet dat als het echt heftig is, ze niet gaan fietsen maar eventjes schuilen/wachten of iets dergelijks. Voor hetzelfde geld schijnt het zonnetje net op dat moment, we weten het (helaas!) nu nog niet.
Verder veel sterkte gewenst, ik weet wat het is deze vervelende angst. Kom ook eens op de chat, er is zelfs een speciaal kanaaltje voor mensen met angst, als er een knallende bui is zitten we er vaak met zijn allen elkaar af te leiden en moed in te spreken!
Liefs,
Janet
Hier nog een angsthaasje zeg maar gerust HAAS. Ik zit hier nu op de site sinds 2009 en ben ook altijd vreselijk bang geweest voor onweer,sinds kindje al. Mijn moeder was OOK angstig. (< hiermee NIET bedoelende dat jij je angst ook op je kids overbrengt hoor, mijn moeder is een verhaal apart ) In ieder geval, het beste ermee omgaan. Goh, als ik dat receptje toch eens had, dan zou ik nu niet gestressed (nu al!!) achter mijn pc-tje zitten om de berichten over het eventuele weer morgen te blijven volgen. Wat ik wel kan zeggen, sinds ik hier op dit forum kom, leer ik meer over onweer, wat het is, hoe het ontstaat etc. en word ik iets rustiger. (lees: ik verstop me niet meer in het toilet, de gordijnen blijven open etc.)
Ook het enthousiasme van de grotendeels liefhebbers werkt goed. Ik kan soms zelfs bijna genieten van hun enthousiasme en het relativeert voor mij een beetje. Hun vinden het prachtig! Soms betrap ik mezelf erop dat ik het bijna ga hopen dat het dan toch gaat onweren voor alleen al de mensen hier hahaha.
Ik zelf ga er mee om door gewoon mijn angst te accepteren. Verwar dit niet met er niets aan doen en het maar laten gaan, maar er tegen vechten had bij mij geen zin. Ik ben er nu een maal bang van, het is iets wat ik niet kan controleren maar ik kan wel proberen het te accepteren en in te zien/uit te vinden waarom nu eigenlijk. En stapje voor stapje maak ik "vooruitgang". Vorige week een keertje buiten op het balkon bij een onweersbui. (ok , ok, heeeeeel dichtbij de open deur naar binnen, maar toch.)
Ook probeer ik dus wel de berichten in de gaten te houden, maar me niet gek te laten maken. Het zijn verwachtingen, je weet het NOOIT. Ik krijg ook de kriebels van vet gedrukte rooie text van Jan, maar houd ook in mijn achterhoofd dat het niet perse HIER hoeft te komen. Dat helpt mij...
Voor wat betreft je zoontje, die moeder die met hem meefietst, ken je haar goed? Zal ze in een gigantisch nood weer gaan fietsen? Lijkt me niet, toch? Of spreek er iets over af met haar. ALs het echt heel heel heftig is, lijkt het mij niet verstandig om daar doorheen te gaan (ook zonder angst). Geeft je misschien ook wat rust dat je weet dat als het echt heftig is, ze niet gaan fietsen maar eventjes schuilen/wachten of iets dergelijks. Voor hetzelfde geld schijnt het zonnetje net op dat moment, we weten het (helaas!) nu nog niet.
Verder veel sterkte gewenst, ik weet wat het is deze vervelende angst. Kom ook eens op de chat, er is zelfs een speciaal kanaaltje voor mensen met angst, als er een knallende bui is zitten we er vaak met zijn allen elkaar af te leiden en moed in te spreken!
Liefs,
Janet
Ik snap je heel goed, ben zelf ook bang voor onweer (nog steeds) maar heb wel dit vast kunnen leggen:
22 op 23 augustus 2011
Ik doe dit om van mijn angst voor onweer uit te komen. Maar om op jou topic terug te komen:
Zoals al gezegt: volg je gevoel ook al is dit moeilijk.
Als je je kindje voor ieder onweersbuitje afsluit bij wijze van word het vanzelf bang. << DIT IS UITERAARD NIET OM JE AF TE ZEIKEN!
Maar waarom ben je eigenlijk bang? Is de bliksem ooit bij je thuis ingeslagen?
Desnoods ga je proberen om met die moeder waarmee je zoontje en jij mee fietsen gewoon samen terug naar huis te fietsen vanuit school, want bedenk: Je zit op rubber, je bent niet het hoogste punt (tenzij je kindje een vlaggetje op zijn/haar fiets heeft) Dus in principe kan er weinig gebeuren.
Of jij je angst op je kindjes overbrengt ligt niet aan jou, ligt aan hen.
Hoe oud zijn ze als ik vragen mag ? Want als je ze nu bij wijze van al wat gaat leren over onweer en bliksem enzo, is het aan hun gevoel om te bepalen of ze bang worden.
Bedenk wat ik zonet zei: ik doe dit om van mijn angst af te komen << buien opzoeken, niet onder dekens gaan liggen bij onweer etc. Thuis zit je vrij veilig, in een gesloten auto zit je veilig, op je fiets kan je ook veilig zitten, zolang je niet langs teveel bomen moet.
Ik zal je vertellen, ik fietste een dag terug naar huis van school, moest 11.4 km fietsen, was op de helft toen ik naar mijn frame keek toen ik over een plas water reed, in die plas water zag ik de weerspiegeling van een bliksem, een dikke CG, de klap die volgde was onbeschrijflijk, maar ben doorgefietst en er is niks gebeurd.
22 op 23 augustus 2011
Ik doe dit om van mijn angst voor onweer uit te komen. Maar om op jou topic terug te komen:
Zoals al gezegt: volg je gevoel ook al is dit moeilijk.
Als je je kindje voor ieder onweersbuitje afsluit bij wijze van word het vanzelf bang. << DIT IS UITERAARD NIET OM JE AF TE ZEIKEN!
Maar waarom ben je eigenlijk bang? Is de bliksem ooit bij je thuis ingeslagen?
Desnoods ga je proberen om met die moeder waarmee je zoontje en jij mee fietsen gewoon samen terug naar huis te fietsen vanuit school, want bedenk: Je zit op rubber, je bent niet het hoogste punt (tenzij je kindje een vlaggetje op zijn/haar fiets heeft) Dus in principe kan er weinig gebeuren.
Of jij je angst op je kindjes overbrengt ligt niet aan jou, ligt aan hen.
Hoe oud zijn ze als ik vragen mag ? Want als je ze nu bij wijze van al wat gaat leren over onweer en bliksem enzo, is het aan hun gevoel om te bepalen of ze bang worden.
Bedenk wat ik zonet zei: ik doe dit om van mijn angst af te komen << buien opzoeken, niet onder dekens gaan liggen bij onweer etc. Thuis zit je vrij veilig, in een gesloten auto zit je veilig, op je fiets kan je ook veilig zitten, zolang je niet langs teveel bomen moet.
Ik zal je vertellen, ik fietste een dag terug naar huis van school, moest 11.4 km fietsen, was op de helft toen ik naar mijn frame keek toen ik over een plas water reed, in die plas water zag ik de weerspiegeling van een bliksem, een dikke CG, de klap die volgde was onbeschrijflijk, maar ben doorgefietst en er is niks gebeurd.
Onweersdagen in het geheugen
28/29 juni 2011
22/23 augustus 2011
26 augustus 2011
15 mei 2012
23 mei 2012
28/29 juni 2011
22/23 augustus 2011
26 augustus 2011
15 mei 2012
23 mei 2012
Ook ik ben bang van onweer.In het begin had ik het heel erg maar sinds ik hier op onweer online kom wordt de angst toch minder.Ik durf nu ook foto`s te maken van buien(als ze niet te hevig zijn want dan ben ik wel bang).
Maar wat je vooral niet moet doen is je eigen schamen dat je er bang voor bent.
Maar wat je vooral niet moet doen is je eigen schamen dat je er bang voor bent.
Badankt allemaal voor jullie steun. @Densta:Ik HEB een auto tot mijn beschikking, dus dat is het probleem niet, het ging mij er meer om of ik vanuit mijn eigen angst teveel leeuwen en beren zie, maar dat even ter verduidelijking.
Ik heb besloten om op de fiets naar school te gaan en mocht het vanmiddag als school uit is zo zijn dat het niet verantwoord is om te gaan fietsen, dan haal ik m met de auto op.
Het vervelende van angst is dat je soms niet kunt relativeren en daarom had ik even jullie advies nodig. Fijn om te lezen dat er veel meer mensen zijn die zo angstig zijn. Waar het bij mij vandaan komt? Ik heb géén idee...heb geen nare ervaring met blikseminslag of iets dergelijks. Zal wel een aangeboren iets zijn,haha!
Mocht het vanmiddag tot zware buien komen, dan ga ik proberen om de chat te gebruiken (moet nog effe kijken hoe dit werkt), bedankt voor de tip!
Nogmaals: Dank voor jullie steun en relativeringsvermogen, daar ontbreekt het mij soms aan.....
Groeten, Berthine
Ik heb besloten om op de fiets naar school te gaan en mocht het vanmiddag als school uit is zo zijn dat het niet verantwoord is om te gaan fietsen, dan haal ik m met de auto op.
Het vervelende van angst is dat je soms niet kunt relativeren en daarom had ik even jullie advies nodig. Fijn om te lezen dat er veel meer mensen zijn die zo angstig zijn. Waar het bij mij vandaan komt? Ik heb géén idee...heb geen nare ervaring met blikseminslag of iets dergelijks. Zal wel een aangeboren iets zijn,haha!
Mocht het vanmiddag tot zware buien komen, dan ga ik proberen om de chat te gebruiken (moet nog effe kijken hoe dit werkt), bedankt voor de tip!
Nogmaals: Dank voor jullie steun en relativeringsvermogen, daar ontbreekt het mij soms aan.....
Groeten, Berthine
Ook door kleine ruitjes kan de zon naar binnen schijnen.......
Hallo,
Onweer blijft een gevaarlijk iets. Angst is onze reactie op gevaar.
Dus ergens is het heel logisch bang te zijn voor onweer.
Echter angst kan ook buitensporige vormen aan gaan nemen.
Heel slim dat je bij echt noodweer de auto pakt.
Ikzelf ben een enorme angsthaas geweest wat onweer betreft. Als kind zijnde was ik altijd direct wakker, kroop bij mn ouders in bed en wilde absoluut niet meer in mn eigen bed. Toen ik eenmaal volwassen was en op mezelf woonde belde ik mn vader, ook al was midden in de nacht.
Door echter over onweer te gaan lezen..ben ik onweer meer gaan begrijpen. Daarbij ben ik nu in staat om naar buiten te kijken en te zien hoe mooi bliksem eigenlijk is..
Natuurlijk blijft het gevaarlijk, maar het is ook een prachtig schouwspel van licht.
Mijn tip; probeer dat te gaan zien...ook al is dat heel moeilijk. Je zult zien dat je daardoor ook minder bang wordt.
groetjes,
Sarah
Onweer blijft een gevaarlijk iets. Angst is onze reactie op gevaar.
Dus ergens is het heel logisch bang te zijn voor onweer.
Echter angst kan ook buitensporige vormen aan gaan nemen.
Heel slim dat je bij echt noodweer de auto pakt.
Ikzelf ben een enorme angsthaas geweest wat onweer betreft. Als kind zijnde was ik altijd direct wakker, kroop bij mn ouders in bed en wilde absoluut niet meer in mn eigen bed. Toen ik eenmaal volwassen was en op mezelf woonde belde ik mn vader, ook al was midden in de nacht.
Door echter over onweer te gaan lezen..ben ik onweer meer gaan begrijpen. Daarbij ben ik nu in staat om naar buiten te kijken en te zien hoe mooi bliksem eigenlijk is..
Natuurlijk blijft het gevaarlijk, maar het is ook een prachtig schouwspel van licht.
Mijn tip; probeer dat te gaan zien...ook al is dat heel moeilijk. Je zult zien dat je daardoor ook minder bang wordt.
groetjes,
Sarah
Citaat van densta, vrijdag 26 augustus 2011, 5:57 uur
Regel iemand met een auto. Probleem opgelost.
Dit noem ik nou echt goedkoop afzeik comentaar.
Je leest toch dat ze haar angst niet op de kinderen wilt overbrengen?
Dit noem ik nou echt goedkoop afzeik comentaar.
Je leest toch dat ze haar angst niet op de kinderen wilt overbrengen?
Onweersdagen in het geheugen
28/29 juni 2011
22/23 augustus 2011
26 augustus 2011
15 mei 2012
23 mei 2012
28/29 juni 2011
22/23 augustus 2011
26 augustus 2011
15 mei 2012
23 mei 2012
Jouw verhaal komt me erg bekend voor.
Ik werk als oppas en moest vanmorgen om 10 over 8 mijn oppaskindjes van 5 en 4 jaar oud naar school te brengen. Om 5 voor 8 begon het al te rommelen en een beetje te flitsern in de lucht, en toen raakte ik lichtelijk in paniek. Ik ben zelf erg bang voor onweer, dus ik werd al gek van de gedachten dat ik een kwartier later de deur uit zou moeten en dat het dan allemaal nog veel erger kon zijn met het weer. Maar zelfs als het dan alleen nog maar zou donderen en een klein beetje flitsen en het onweer dus hartstikke ver weg zou zijn, zelfs dan zou ik echt niet naar buiten durven. Toch moeten die kinderen naar school. Ze zijn zelf echt absoluut niet bang voor onweer, dus hoe zou ik hen gaan uitleggen waarom ik niet naar buiten durfde te gaan zonder hen ook bang te maken?
En toen het 10 over 8 werd, onweerde het inmiddels echt stevig, vooral heel veel ontladingen en ik telde op een gegeven moment maar 1 seconde tussen bliksem en donder. Toen besloot ik niet te gaan, want ik vond het echt te gevaarlijk. Die kleine van 4 opperde nog om gewoon een regenjas aan te trekken en maar te gaan, en toen heb ik haar uitgelegd dat onweer heel mooi is en heel leuk kan zijn, maar als het zo dichtbij is als nu, dat het dan wel gevaarlijk is om naar buiten te gaan. Ik denk dat ik het zo heb opgelost zonder haar bang te maken, door zelf gewoon rustig (ondanks mijn angst) te blijven en voordat ik vertelde wanneer het gevaarlijk kan zijn eerst te vertellen dat onweer leuk en mooi is.
Dus ja, ik begrijp jouw verhaal wel. Je wilt niet je kind bang maken, maar ik denk dat als je je kind duidelijk uitlegt wanneer onweer wel gevaarlijk is en wanneer niet (en een kind van 7 begrijpt dat wel, als een kind van 4 dat kan begrijpen dan kan een kind van 7 dat zeker). En niet laten fietsen als er onweer op komst is en je voelt je er niet goed bij. En dan uitleggen dat onweer heus niet gevaarlijk is, maar als het echt boven je hoofd hangt, dat je dan beter niet kunt gaan fietsen. Want dat zal hij toch wel echt moeten weten naar mijn mening.
Maar goed, inmiddels is het al vandaag, dus aan dat laatste advies heb je niet veel meer. Maar dan misschien voor de volgende keer. Hoop dat je het voor vandaag hebt kunnen oplossen.
Ik werk als oppas en moest vanmorgen om 10 over 8 mijn oppaskindjes van 5 en 4 jaar oud naar school te brengen. Om 5 voor 8 begon het al te rommelen en een beetje te flitsern in de lucht, en toen raakte ik lichtelijk in paniek. Ik ben zelf erg bang voor onweer, dus ik werd al gek van de gedachten dat ik een kwartier later de deur uit zou moeten en dat het dan allemaal nog veel erger kon zijn met het weer. Maar zelfs als het dan alleen nog maar zou donderen en een klein beetje flitsen en het onweer dus hartstikke ver weg zou zijn, zelfs dan zou ik echt niet naar buiten durven. Toch moeten die kinderen naar school. Ze zijn zelf echt absoluut niet bang voor onweer, dus hoe zou ik hen gaan uitleggen waarom ik niet naar buiten durfde te gaan zonder hen ook bang te maken?
En toen het 10 over 8 werd, onweerde het inmiddels echt stevig, vooral heel veel ontladingen en ik telde op een gegeven moment maar 1 seconde tussen bliksem en donder. Toen besloot ik niet te gaan, want ik vond het echt te gevaarlijk. Die kleine van 4 opperde nog om gewoon een regenjas aan te trekken en maar te gaan, en toen heb ik haar uitgelegd dat onweer heel mooi is en heel leuk kan zijn, maar als het zo dichtbij is als nu, dat het dan wel gevaarlijk is om naar buiten te gaan. Ik denk dat ik het zo heb opgelost zonder haar bang te maken, door zelf gewoon rustig (ondanks mijn angst) te blijven en voordat ik vertelde wanneer het gevaarlijk kan zijn eerst te vertellen dat onweer leuk en mooi is.
Dus ja, ik begrijp jouw verhaal wel. Je wilt niet je kind bang maken, maar ik denk dat als je je kind duidelijk uitlegt wanneer onweer wel gevaarlijk is en wanneer niet (en een kind van 7 begrijpt dat wel, als een kind van 4 dat kan begrijpen dan kan een kind van 7 dat zeker). En niet laten fietsen als er onweer op komst is en je voelt je er niet goed bij. En dan uitleggen dat onweer heus niet gevaarlijk is, maar als het echt boven je hoofd hangt, dat je dan beter niet kunt gaan fietsen. Want dat zal hij toch wel echt moeten weten naar mijn mening.
Maar goed, inmiddels is het al vandaag, dus aan dat laatste advies heb je niet veel meer. Maar dan misschien voor de volgende keer. Hoop dat je het voor vandaag hebt kunnen oplossen.
@ MyrShalom,
Fijn om te lezen dat er meer mama's zijn die dit hebben en ik vind idd dat je het prima hebt opgelost zo! Zo heb ik het mijn kindjes (die van 7 en die van 5) ook uitgelegd, die van 3 snapt dat nog niet zo natuurlijk.
Hij is dus vanmorgen po de fiets gegaan en mocht het vanmiddag tot gevaarlijk weer komen rond de tijd dat school uit is, dan haal ik m met de auto op.
Fijn om te lezen dat er meer mama's zijn die dit hebben en ik vind idd dat je het prima hebt opgelost zo! Zo heb ik het mijn kindjes (die van 7 en die van 5) ook uitgelegd, die van 3 snapt dat nog niet zo natuurlijk.
Hij is dus vanmorgen po de fiets gegaan en mocht het vanmiddag tot gevaarlijk weer komen rond de tijd dat school uit is, dan haal ik m met de auto op.
Ook door kleine ruitjes kan de zon naar binnen schijnen.......
Citaat van polletje, vrijdag 26 augustus 2011, 8:47 uur
@ MyrShalom,
Fijn om te lezen dat er meer mama's zijn die dit hebben en ik vind idd dat je het prima hebt opgelost zo! Zo heb ik het mijn kindjes (die van 7 en die van 5) ook uitgelegd, die van 3 snapt dat nog niet zo natuurlijk.
Hij is dus vanmorgen po de fiets gegaan en mocht het vanmiddag tot gevaarlijk weer komen rond de tijd dat school uit is, dan haal ik m met de auto op.
Meid, dit heb je perfect opgelost!
Mocht het ondertussen tot fiks onweer komen (wat ik hoop haha) probeer dan een paar mooie platen te schieten!
En toch leuk voor je kind dat het op de fiets naar school kon!
Fijn om te lezen dat er meer mama's zijn die dit hebben en ik vind idd dat je het prima hebt opgelost zo! Zo heb ik het mijn kindjes (die van 7 en die van 5) ook uitgelegd, die van 3 snapt dat nog niet zo natuurlijk.
Hij is dus vanmorgen po de fiets gegaan en mocht het vanmiddag tot gevaarlijk weer komen rond de tijd dat school uit is, dan haal ik m met de auto op.
Meid, dit heb je perfect opgelost!
Mocht het ondertussen tot fiks onweer komen (wat ik hoop haha) probeer dan een paar mooie platen te schieten!
En toch leuk voor je kind dat het op de fiets naar school kon!
Onweersdagen in het geheugen
28/29 juni 2011
22/23 augustus 2011
26 augustus 2011
15 mei 2012
23 mei 2012
28/29 juni 2011
22/23 augustus 2011
26 augustus 2011
15 mei 2012
23 mei 2012
Iedereen op deze site zit hier door een fascinatie met Onweer. Of dit nu gevoed wordt uit angst of uit nieuwsgierigeheid naar de factoren die bij onweer horen......we hebben allemaal 1 ding gemeen.
Ik vind het helemaal top dat je dit soort onderwerpen tussen de weer fanaten durft te lanceren. Angst is bij velen de basis geweest om eens te gaan ontdekken wat onweer is. Welke factoren spelen een rol en hoe kun je die aflezen en vooruit voorspellen? Ondanks dat (ik ook) we hier zitten te hopen op flink zwaar onweer met verschrikkelijk veel ontladingen (liefst CG met lekkere klap! en fotogeniek bovendien) blijft het wel een feit dat onweer voor veel mensen verschrikkelijk is. En dagelijks tijdens onweer ontstaan er nieuwe trauma's. We lezen allemaal in de pers over inslagen en uitgebroken branden daarna. Dus de Angst blijft hierdoor gegrond voor velen.
Het bespreekbaar maken in een kring met mensen die de angst delen en met mensen die de angst niet delen zorgt ervoor dat je er iets mee kunt doen. De input van de echte weerkenners en lotgenoten kunnen ervoor zorgen dat je je angsten gaat beheersen. Iets dat je beheerst kun je dus ook in de juiste vorm aan je kinderen doorgeven.
Dus, pluim voor je initiatief om die vraag zo hier neer te zetten!
Ik vind het helemaal top dat je dit soort onderwerpen tussen de weer fanaten durft te lanceren. Angst is bij velen de basis geweest om eens te gaan ontdekken wat onweer is. Welke factoren spelen een rol en hoe kun je die aflezen en vooruit voorspellen? Ondanks dat (ik ook) we hier zitten te hopen op flink zwaar onweer met verschrikkelijk veel ontladingen (liefst CG met lekkere klap! en fotogeniek bovendien) blijft het wel een feit dat onweer voor veel mensen verschrikkelijk is. En dagelijks tijdens onweer ontstaan er nieuwe trauma's. We lezen allemaal in de pers over inslagen en uitgebroken branden daarna. Dus de Angst blijft hierdoor gegrond voor velen.
Het bespreekbaar maken in een kring met mensen die de angst delen en met mensen die de angst niet delen zorgt ervoor dat je er iets mee kunt doen. De input van de echte weerkenners en lotgenoten kunnen ervoor zorgen dat je je angsten gaat beheersen. Iets dat je beheerst kun je dus ook in de juiste vorm aan je kinderen doorgeven.
Dus, pluim voor je initiatief om die vraag zo hier neer te zetten!
Carpe Diem! maar niet uit mijn tuin....
Een angst is iets wat er nou eenmaal is en dat je niet zelf bewust creëert. Je hoeft je er dus nooit voor te schamen.
Dit soort angst is meestal niet gerelateerd aan een enkele nare gebeurtenis, maar komt uit je gevoel.
Vooral zaken waarover men zelf geen controle heeft, zijn potentiële angsten.
Gefeliciteerd zou ik zeggen met deze angst, want zo'n angst kan je overwinnen.
Dit is een spannend traject en heus niet altijd makkelijk, maar, wanneer je dit lukt, dan zal je met recht super trots zijn.
Vandaar dus gefeliciteerd, want je moet wel eerst een angst hebben om hem te kunnen overwinnen.
Bijna al dit soort angsten komen voort uit het onbekend zijn met. Er zullen weinig lift monteurs zijn die zelf de trap nemen, omdat ze niet met de lift durven en vrijwel geen enkele vliegtuig ingenieur zal vreselijke vliegangst hebben.
Dit komt omdat ze zelf geheel bekend zijn met de materie.
De eerste stap met je overwinning op het onweer heb je reeds gezet met onweer online.
Ik zou zeggen: speur internet af over onweer, lees alles wat er beschikbaar is over onweer, enzovoort.
Op onweer online zelf, is natuurlijk heel veel te vinden.
Misschien ben jij dan later net zo aan het hopen dat juist die super bui bij jou over komt, als dat wij dat doen.
Succes gewenst
Dit soort angst is meestal niet gerelateerd aan een enkele nare gebeurtenis, maar komt uit je gevoel.
Vooral zaken waarover men zelf geen controle heeft, zijn potentiële angsten.
Gefeliciteerd zou ik zeggen met deze angst, want zo'n angst kan je overwinnen.
Dit is een spannend traject en heus niet altijd makkelijk, maar, wanneer je dit lukt, dan zal je met recht super trots zijn.
Vandaar dus gefeliciteerd, want je moet wel eerst een angst hebben om hem te kunnen overwinnen.
Bijna al dit soort angsten komen voort uit het onbekend zijn met. Er zullen weinig lift monteurs zijn die zelf de trap nemen, omdat ze niet met de lift durven en vrijwel geen enkele vliegtuig ingenieur zal vreselijke vliegangst hebben.
Dit komt omdat ze zelf geheel bekend zijn met de materie.
De eerste stap met je overwinning op het onweer heb je reeds gezet met onweer online.
Ik zou zeggen: speur internet af over onweer, lees alles wat er beschikbaar is over onweer, enzovoort.
Op onweer online zelf, is natuurlijk heel veel te vinden.
Misschien ben jij dan later net zo aan het hopen dat juist die super bui bij jou over komt, als dat wij dat doen.
Succes gewenst
