Domme vraag.
Maar wat is MCS ? :$

Sorry, maar ben hier nog best nieuw in

Citaat van Gilleess, vrijdag 2 september 2011, 16:59 uur Hoe staat het ervoor?

Nog weinig verandering....


Terugkomend op MCS, dat staat netjes in post 1, maar hier nog een keertje:

Een MCS heeft vanuit de satelliet gezien een ovaal vorm. Een dergelijk systeem kan 100.000 vierkante kilometer beslaan (ruim 300 bij 300 kilometer groot) en wordt meegevoerd met de heersende wind tussen 3 en 6 kilometer hoogte. Soms lijkt de trekrichting afwijkend, maar dat komt doordat er aan één zijde vaker nieuwe cellen ontstaan dan aan de andere zijde. Zo lijkt het dat het buiencluster naar het noordoosten koerst maar naar het noordnoordoosten.

Zucht..

Waarom steeds dat gezeur over het knmi? Het knmi hanteert ook gewoon de kaarten-die veranderen-knmi veranderd de forecast. Het is allemaal niet zo moeilijk als men accepteert dat er geen zekerheden zijn in het weer. Sommige beslissingen van het knmi ben ik het persoonlijk ook niet altijd mee eens...Maar mensen die zeuren moeten maar eens laten zien dat zij het dan beter kunnen.

@modjes. Verwijderd bericht is begrijpelijk

Spijtig genoeg gaat het weer de verkeerde kant op, op 1 reactie moeten er zoals gewoonlijk weer 100 tegen reacties komen. Dit komt het topic zekers niet ten goede en blijf daarom ook gewoon on topic anders gaat alles gewoon op slot, ook herfst discussie | Gewijzigd: 2 september 2011, 17:19 uur, door Verwijderde_gebruiker_01

Citaat van klapper, vrijdag 2 september 2011, 17:18 uur aan alle chasers kom lekker vroeg morgen dan kunnen jullie nog ff lekker zwemmen, en daarna lekker genieten van de aankomende buien over zee

Westkappel lijkt me een mooi stekje in dat opzicht, of Domburg ofzo

hij is nu weer van level 2 naar 1 ...
maar ik blijf hopen op wat leuks

Ik hoop op een goede onweersbui hier. Wat de kansen en die waardes en die kaart betreft, daar begrijp ik niets van, dus als jullie dat naar Nederlands kunnen blijven vertalen dan ben ik blij
Ik ben hard aan het werken om over mijn enorme angst voor onweer af te komen en ik denk dat ik een heel eind ben, maar ik heb even een flinke onweersbui nodig om eens te kijken hoever ik werkelijk ben.
Dus kom maar op met dat onweer.

In aanvulling op de korte uitleg van Jan over MCS (Mesoscale Convective System) Uitgebreide uitleg over MCS in een wiki (als Highly Significant artikel gemarkeerd voor het "WikiProject Severe Weather".. iets voor jou Jan om in te bijdragen?):

http://en.wikipedia.org/wiki/Mesoscale_convective_system.

Ik hoop maar dat deze MCS snel voorbij trekt zondag anders gaat de open dag van de zweefvliegclub weer niet door (kop van Noordholland.. pikt er toch zeker iets van mee zo te zien)

Nog meer uitleg over MCS

Een onweersbui is er niet zomaar. Daarvoor is onstabiele lucht nodig. Die ontstaat wanneer door instraling van de zon het onderin de atmosfeer warm genoeg wordt of doordat op grotere hoogte koudere lucht wordt aangevoerd. De warme lucht stijgt dan vanuit de onderste luchtlaag op. Vaak ontstaat door deze opstijgende warme lucht een individuele bui. In onze omgeving spelen samenkomende luchtstromingen, veranderde windvelden of veranderingen aan het aardoppervlak een belangrijke rol. Deze effecten zorgen vaak voor extra stijging van de warme lucht. Zo een warmtebui bestaat uit één onweerscel en leeft hooguit 30 tot 60 minuten. Doordat de vallende neerslag de lucht afkoelt ontstaan dalende luchtstromingen die de warme opstijgende luchtstromen van de bui afsnijden. Deze dooft vervolgens uit. De regen uit een bui is kort en hevig en soms zijn kleine hagelsteentjes mogelijk. Na een tijdje klaart het op en blijft de warmte voortduren.

Langlevend buiencluster.
Wanneer de wind op de juiste manier met de hoogte verandert zorgen de dalende luchtstromen juist voor het versterken van de warme stijgstroom aan de voorzijde van de bui. Er kunnen dan nieuwe buiencellen ontstaan. De kans bestaat dat deze buien clusteren tot een buiencluster (multicell storm). Een systeem waar aan de flanken van het systeem elke keer nieuwe onweerscellen ontstaan. In de warme onstabiele lucht is dit voldoende om nieuwe onweersbuien te laten ontstaan. Gemiddeld elke 15 minuten ontstaan nieuwe actieve onweerscellen. De oudere onweerscellen doven uit, maar geven wel regen. Het onweer zit aan de randen van het systeem, terwijl in het midden matig gelijkmatige regen valt. Aan de rand van het systeem komen, als de omstandigheden daar goed voor zijn, windhozen en windstoten voor.

Mesoscale Convective System.

Wanneer een dergelijk systeem groot is geworden spreken meteorologen over een Mesoscale Convective System (MCS) of een Mesoscale Convective Complexes (MCC). Beide systemen zijn ontstaan uit de geclusterde buien, hebben dezelfde eigenschappen, maar verschillen toch met elkaar. Belangrijkste verschil is dat een MCC een MCS is dat aan bepaalde vereisten voor de afmetingen voldoet, op grond van satellietfoto's.
.
Nachtelijk windmaximum ((Nocturnal) Low-level jet)

Een MCS is in tegenstelling tot de geclusterde onweerscellen in staat de nacht te overleven. Sterker nog, het systeem is 's nachts op zijn hoogtepunt. Dit is mogelijk door het ontstaan van een windstroom tussen de 300 en 3000 meter hoogte. Deze stroom is een nachtelijke straalstroom op lagere nivo's. Deze mag niet worden verward met de straalstroom op grote hoogte die depressies naar Europa aanvoert. De nachtelijke straalstroom ontstaat 's avonds als de verhitte luchtlagen stabiliseren. Op enige hoogte neemt de wind toe en wordt warme en vochtige lucht de bui ingevoerd. Dit nachtelijk windmaximum kan onweersbuien doen ontstaan of in stand houden.

Doorgaans ontstaat een MCS in de tropen. Zomers komen ze ook in Europa voor en ontstaan dan vaak boven Frankrijk aan het eind van de dag. Vooral op een plaats waar warme en vochtige lucht uit het zuidoosten en relatief koele en drogere lucht uit het westen elkaar ontmoeten. Bij een zuidelijke stroming trekt het systeem 's nachts naar onze omgeving of Duitsland.

Grootte en vorm van een MCS.
Een MCS heeft vanuit de satelliet gezien een ovaalvorm. Een dergelijk systeem kan 100.000 vierkante kilometer beslaan (ruim 300 bij 300 kilometer groot) en wordt meegevoerd met de heersende wind tussen 3 en 6 kilometer hoogte.
Soms lijkt de trekrichting afwijkend, maar dat komt doordat er aan één zijde vaker nieuwe cellen ontstaan dan aan de andere zijde. Zo lijkt het dat het buiencluster naar het noordenoosten koerst maar naar het noordnoordoosten.

Een MCS is niet altijd hetzelfde. Zo kan het voorkomen dat aan de rand van een MCS een nieuwe cel ontstaat. Dit kan een zeer krachtige onweerscel zijn met sterke stijgwinden waar hagel en windhozen in voorkomen. Zo'n chaotische MCS noemen we asymmetrisch. Is de MCS mooi ovaal dan heet die symmetrisch. Een MCS kan een enorme bliksemintensiteit geven. Vooral rond middernacht kan de bliksemfrequentie oplopen tot boven de 100 ontladingen per minuut. Het onweerscomplex gaat gepaard met hevige weertypes als hagel en windstoten. Vooral aan de randen van het systeem. Middenin komt meer gestage regen voor.

Het verdwijnen van een MCS.

Als 's ochtends het nachtelijk windmaximum afzwakt, verdwijnt de aanvoer van de warmte en daarmee de buiigheid. Een tweede effect is de infraroodafkoeling. De bovenkant van de wolken in de MCS koelen 's nachts sterker af dan de wolken eronder. Ook hierdoor blijft de buiigheid in stand. Als de zon vervolgens opkomt stopt het proces van afkoeling. De buien zakken als een plumpudding in elkaar. Bij een MCS stopt de onweersactiviteit vaak vlak na zonsopkomst.


Effecten op afstand. Bij grote complexen is er ook sprake van een outflow-proces. Daalstromen uit het systeem en neerslag zorgen ervoor dat grote hoeveelheden koude lucht van hoog in de atmosfeer op het aardoppervlak komt. Deze lucht wordt voor de buien uitgeduwd, waarop vervolgens op enige afstand van het systeem, door optilling een nieuwe buienlijn wordt gevormd. Rond een MCS is het heersende windveld verstoord. De wind waait uit een andere richting en neemt toe. In de avond kunnen de hoge buientoppen tot op grote afstand hun schaduw op het aardoppervlak werpen.


Hoe herken je van de grond een MCS? Een MCS is niets meer dan een dreigende donkere lucht voornamelijk in het zuiden of zuidwesten. In de nacht gaat dit gepaard met heftig weerlicht dat naderbij komt. Een MCS komt alleen in de zomer voor. Het is moeilijk te zien aan de lucht of sprake is van een MCS. Satellietfoto's en radarbeelden geven een beter beeld. Maar zware onweersactiviteit in de zomernacht wordt bijna altijd door een MCS veroorzaakt.

Een Mesoscale Convective Complexes (MCC) is een MCS waar de grootte van de wolkenkap aan bepaalde afmetingen moet voldoen. Een MCC is altijd groter dan een MCS.

Citaat van TaL, vrijdag 2 september 2011, 19:45 uur Op Karim zijn updates hoeven we niet te rekenen tot 5 september . Dus voor deze updates geen karim...

TaL
hè, hij eindelijk ook 'ns een verdiende vakantie