Citaat van Tyshane, donderdag 24 november 2011, 9:36 uur Ik dacht ook meer aan potentiele kou uit Rusland met dat kaartje. Als de Russische beer goed koud is dan is dat voor de winterliefhebbers dus wel een goed kaartje idd!

Deze kaart is geen zgn "Russissche beer", daarnaast blijft de Russische beer ook meestal in zijn hol. Ofwel, blokkeert elke aanval vanuit het koude noorden.

//
De Rus.
Zoals de naam doet vermoeden, is dit een hogedrukgebied dat positie boven Rusland heeft ingenomen. In het winterhalfjaar is de luchtdruk daar heel vaak hoog, al ligt het zwaartepunt van hoge druk meestal boven Siberië. Lucht die met oostelijke winden aan de zuidflank van zo’n ‘Rus’ naar onze streken wordt gevoerd, heeft echter dikwijls een behoorlijk zuidelijke oorsprong en is daarom niet echt koud. ‘De Rus’ wordt daarom vaker verguisd dan bejubeld, hij blokkeert maar al te vaak de uitstoom van écht koude lucht vanuit het Hoge Noorden naar het zuiden. Zeker als ‘de Rus’ een sterke uitloper krijgt naar Scandinavië, kan het resultaat op de weerkaarten daarom soms veel winterser ogen dan de werkelijkheid uitpakt
//

Echte Rus boven Siberië

Citaat van Jan van Ooijen, donderdag 24 november 2011, 10:23 uur Jan geeft Johann nog een bak koffie Ik zei, stel (en dat hoop ik ook) dat het H naar NW trekt, zoals op kaartje van 1929 dan is het echt geen slechte kaart wat betreft winter. Ik praat niet over twee H's (Rusland en Scandinavie, maar over 1 die van "Rusland" naar Scandinavie gaat



Overigens nog een leuk stukje over hogedrukgebieden;

//
Hogedrukgebieden.

Veel gebieden van hoge luchtdruk worden benoemd naar de plek waar ze zich bevinden, een enkele keer krijgen ze ook een naam van een persoon en soms wordt hun gedrag benoemd. Deze drie categorieën zullen nu de revue passeren.

Een Scandihoog. Dit is een hogedrukgebied dat ergens boven Noorwegen, Zweden, Finland en eventueel Denemarken is te vinden. Winterliefhebbers houden van Scandihogen, want niet zelden draait de wind bij ons dan naar oost tot noordoost, en wordt er vrieslucht aangevoerd. Geregeld gooit echter ‘de Rus’ roet in het eten…

De Rus. Zoals de naam doet vermoeden, is dit een hogedrukgebied dat positie boven Rusland heeft ingenomen. In het winterhalfjaar is de luchtdruk daar heel vaak hoog, al ligt het zwaartepunt van hoge druk meestal boven Siberië. Lucht die met oostelijke winden aan de zuidflank van zo’n ‘Rus’ naar onze streken wordt gevoerd, heeft echter dikwijls een behoorlijk zuidelijke oorsprong en is daarom niet echt koud. ‘De Rus’ wordt daarom vaker verguisd dan bejubeld, hij blokkeert maar al te vaak de uitstoom van écht koude lucht vanuit het Hoge Noorden naar het zuiden. Zeker als ‘de Rus’ een sterke uitloper krijgt naar Scandinavië, kan het resultaat op de weerkaarten daarom soms veel winterser ogen dan de werkelijkheid uitpakt (zie ook ‘Seppiehoog’, hieronder).

Een Eurohoog. Een dergelijk hogedrukgebied is vaak boven Midden-Europa te vinden, met een typische positie boven de Alpen en/of de Balkan. Afhankelijk van de vorm, is de wind bij ons dan zuidoostelijk tot zuidelijk, of er staat weinig wind. Het weerbeeld kan dan behoorlijk divers uitpakken van ronduit zacht, tot flink winters, afhankelijk van de voorgeschiedenis. Er is in dat laatste geval vaak sprake van typische stralingskou, waarbij het in de onderste tientallen tot honderden meters van de atmosfeer vriest, maar daarboven zit droge en zachte lucht. Vooral gedurende de eerste winterhelft kan zo’n wintertje nog behoorlijk fel uitpakken.

Een Azoortje. Dit is een hogedrukgebied dat boven, of in de buurt van de Azoren is te vinden. Als dit hoog krachtig is, dan is het gegarandeerd in ons land zacht en wisselvallig, met westelijke winden. Soms gaat dit hogedrukgebied echter een vrijerij aan met een Scandihoog, en dan kunnen er op wintergebied leuke dingen gebeuren…

Een zakker. Een weinig honkvast hogedrukgebied, dat eerst op een, naar winterse maatstaven, interessante positie ten noorden van ons land is te vinden, maar vrij snel naar het zuiden beweegt. Zodra de as van dit hogedrukgebied ons land is gepasseerd, krijgt de wind hier een westcomponent en dat is niet gunstig voor het aanhouden van de vorst, om het eens voorzichtig te zeggen.

Een Bartlett hoog. Paul Bartlett was een Britse meteoroloog, die beschreef hoe hogedrukgebieden soms heel standvastig boven de Britse eilanden blijven liggen. Wij hebben dan te maken met een noordwesten-, of zelfs noordnoordwestenwind, die van oorsprong echter zachte en vochtige oceaanlucht aanvoert, die met een grote boog om dit hoog heen, naar ons land stroomt. Hoewel de windrichting misschien anders doet vermoeden, is het dan totaal niet winters. Bewolkt, miezerig en temperaturen tussen +4 en +8 graden is het meest waarschijnlijke weerbeeld. Uiteraard zien winterliefhebbers dergelijke hogen liever gaan dan komen.

Een Seppiehoog. Seppie is de nickname van een forumlid, die een onverwoestbaar optimisme ten toon spreidt voor wat betreft het aanwijzen van beginnend winterweer op toekomstige weerkaarten. Helaas blijkt dikwijs bij een diepgaandere analyse dat er van dat winterweer toch niets terechtkomt, ook niet als de getoonde weerkaart precies uitkomt. De reden is bijvoorbeeld omdat de aangevoerde lucht helemaal niet koud is (zie ook ‘de Rus’ hierboven).

De vinger. Een krachtige smalle rug van hoge luchtdruk, bij voorkeur aanwezig in de bovenlucht, met een noord-zuid oriëntatie op de oceaan richting IJsland. Bij ons komt de stroming dan uit noordelijke richtingen, waarmee dan koude lucht, maar ook sneeuwbuien kunnen worden aangevoerd. Kromt die ‘vinger’ zich vervolgens richting Scandinavië, dan kan er wellicht een mooie vorstperiode in de steigers worden gezet.

Bron; www.weer.nl MeteoGroup /Tom van der Spek
//

Ciao Johann