Studie: Beweging van ijsstromen
Winternieuws uit binnen- en buitenland
Studie: Beweging van ijsstromen
Studie: Beweging van ijsstromen
De beweging van een gletsjer is niet altijd even gracieus. Sommige gletsjers bewegen met horten en stoten, anderen hebben wel een vloeiende bewegen. Om dit proces beter te begrijpen hebben wetenschappers ijsstromen onderzocht. De gedeeltes van het ijs, welke sneller bewegen dan hun omgeving. Een ijsstroom is te vergelijken met een sporttas op een hobbelige en hellende ondergrond: ze glijden een stukje, stoppen dan om vervolgens weer verder te glijden. Elke glijbeweging creëert een golf van seismische energie, die in alle richtingen uitwaaiert terwijl de zwaartekracht de ijsmassa heuvelafwaarts trekt. Jake Walter, afstuderend in geofysica aan de Universiteit van California, Santa Cruz, presenteerde tijdens de herfst bijeenkomst van de American Geophysical Union de bevindingen van het onderzoek naar de wijze van bewegen van de ijsstromen: In plaats van als honing de berg af te glijden, volgen de meeste gletsjers het "stick-slip†model.
"Als een aardbeving"
Tijdens het analyseren van de Whillans Ice Plain - een ijsstroom in het westen van Antarctica liggende op 600 meter diepte en met de breedte te vergelijken met de staat Californië - ontdekten Walter en zijn collegae, dat de glijdende bewegingen hun oorsprong vinden in het meest zuidelijk deel van de regio, beter bekend staande als de Ross Ice Shelf. Terwijl de Whillans Ice Plain aan het glijden was, zond het seismische golven uit met een snelheid van 100-300 meters per seconde. Hoe verder de glijpartijen in de tijdslijn van elkaar verwijderd waren, hoe sneller de seismische golven waren. Het fenomeen van het glijden van ijs lijkt op een aardbeving. De onderzoekers gebruikten dezelfde soort instrumenten om de ijsstromen te onderzoeken als bij een onderzoek naar aardbevingen. Deze seismische data hielpen bij het vaststellen van de bron van het "ijsglijden". De bron ligt verder naar het zuiden op de Ross Ice Shelf dan aanvankelijk werd aangenomen. De reden van het verschil in snelheid van de seismische golven ligt onder het ijs. De intense druk onder de ijsstroom laat eigenlijk het ijs smelten aan de basis. Hoe langer de druk zijn werk kan doen, hoe meer water ontstaat en hoe sneller de seismische golven geleid kunnen worden.
© onweer-online
Bron: AGU | Gewijzigd: 7 december 2011, 10:33 uur, door Marga
De beweging van een gletsjer is niet altijd even gracieus. Sommige gletsjers bewegen met horten en stoten, anderen hebben wel een vloeiende bewegen. Om dit proces beter te begrijpen hebben wetenschappers ijsstromen onderzocht. De gedeeltes van het ijs, welke sneller bewegen dan hun omgeving. Een ijsstroom is te vergelijken met een sporttas op een hobbelige en hellende ondergrond: ze glijden een stukje, stoppen dan om vervolgens weer verder te glijden. Elke glijbeweging creëert een golf van seismische energie, die in alle richtingen uitwaaiert terwijl de zwaartekracht de ijsmassa heuvelafwaarts trekt. Jake Walter, afstuderend in geofysica aan de Universiteit van California, Santa Cruz, presenteerde tijdens de herfst bijeenkomst van de American Geophysical Union de bevindingen van het onderzoek naar de wijze van bewegen van de ijsstromen: In plaats van als honing de berg af te glijden, volgen de meeste gletsjers het "stick-slip†model.
"Als een aardbeving"
Tijdens het analyseren van de Whillans Ice Plain - een ijsstroom in het westen van Antarctica liggende op 600 meter diepte en met de breedte te vergelijken met de staat Californië - ontdekten Walter en zijn collegae, dat de glijdende bewegingen hun oorsprong vinden in het meest zuidelijk deel van de regio, beter bekend staande als de Ross Ice Shelf. Terwijl de Whillans Ice Plain aan het glijden was, zond het seismische golven uit met een snelheid van 100-300 meters per seconde. Hoe verder de glijpartijen in de tijdslijn van elkaar verwijderd waren, hoe sneller de seismische golven waren. Het fenomeen van het glijden van ijs lijkt op een aardbeving. De onderzoekers gebruikten dezelfde soort instrumenten om de ijsstromen te onderzoeken als bij een onderzoek naar aardbevingen. Deze seismische data hielpen bij het vaststellen van de bron van het "ijsglijden". De bron ligt verder naar het zuiden op de Ross Ice Shelf dan aanvankelijk werd aangenomen. De reden van het verschil in snelheid van de seismische golven ligt onder het ijs. De intense druk onder de ijsstroom laat eigenlijk het ijs smelten aan de basis. Hoe langer de druk zijn werk kan doen, hoe meer water ontstaat en hoe sneller de seismische golven geleid kunnen worden.
© onweer-online
Bron: AGU | Gewijzigd: 7 december 2011, 10:33 uur, door Marga
Every cloud has a silver lining
