Op vakantie bij een weerstation

Afgelopen week verbleven we van maandag tot en met vrijdag in het vakantiepark ‘Klein Vink’ nabij Arcen. Dat is geen reden om daarover op deze site een verhaal te schrijven, maar wél het feit dat op dit vakantiepark het officiële weerstation van Arcen gelegen is. We waren dus als het ware op vakantie bij dit weerstation en namen daar uiteraard een kijkje.

Weerstation Arcen
Op de plattegrond van het park was al de aanduiding ‘weerstation’ te zien, en het werd al snel duidelijk dat dit het officiële weerstation van het KNMI moest zijn. Vanuit ‘ons’ huisje, in het nieuwe gedeelte van het park gelegen, was deze meetpost met vijf minuutjes lopen te bereiken.


_{Het weerstation Arcen. Op de voorgrond zijn de hutjes ten behoeve van de vochtigheids- en temperatuurmetingen te zien, daarachter de Engelse opstelling van de regenmeter. Het paaltje rechts lijkt een lampje (?) te zijn.}

Een stevig hekwerk verhindert dat onbevoegden daar allerlei fratsen kunnen uithalen. Verder is het duidelijk dat het station volledig automatisch functioneert. De meetplek vormt een onderdeel van een vrij groot grasveld, dat aan drie kanten omzoomd wordt door bomen. De vierde zijde wordt gevormd door een weggetje, waar alleen de parkbezoekers gebruik van maken. Daarachter ligt een zeer groot open terrein, wat in de toekomst wellicht ook een onderdeel van het park wordt, want zo te zien zullen ook daar vakantiebungalows worden neergezet. Al met al is het een rustige en mooie meetplek, die eigenlijk alleen een natuurlijke beschutting kent, maar feitelijk behoorlijk open ligt.


_{Het meetveldje ligt behoorlijk open met aan de oostkant een weggetje en daarachter een groot terrein, waarop wellicht in de toekomst ook vakantiebungalows komen te staan. Een tikje jammer is dat het hekwerk zo dicht langs de regenmeter langsloopt.}

Op het meetveldje zijn duidelijk de schotelhutjes herkenbaar ten behoeve van de luchtvochtigheid- en temperatuurmetingen, zowel op anderhalve meter, als op tien centimeter boven de grond. Verder staat de regenmeter opgesteld in een fraaie zogenaamde ‘Engelse opstelling’, waarbij er rondom de regenmeter een ringvormig walletje is aangebracht, waarvan de bovenkant op dezelfde hoogte zit als de bovenrand van de regenmeter in het centrum. Bij een dergelijke opstelling is de verstoring van de baan die de vallende regendruppels boven de regenmeter afleggen, minimaal. Daarbij geldt ook nog eens de eis dat objecten rondom op minimaal viermaal hun hoogte van de regenmeter verwijderd moeten zijn. Dus in een ideale situatie zou een boom van bijvoorbeeld vijftien meter hoogte, zich op zestig meter afstand moeten bevinden (en dan mag hij niet meer groeien!)

In dat opzicht is het jammer dat de regenmeter dichtbij het hekwerk is geplaatst dat zich ook nog eens ten westen en zuiden van de meter bevindt. De invloed van dit open hek zal zeker niet groot zijn, maar doet de Engelse opstelling toch een tikje teniet. Onduidelijk is waarom er niet voor is gekozen om de regenmeter iets meer centraal op het terrein, verder van het hek af op te stellen, of het hek simpelweg een tweetal meters verder naar achteren te verplaatsen.

Onbekend is tenslotte wat de functie is van het kleine paaltje dat midden op het meetveldje is geplaatst. Een stralingsmeter is het niet, ook geen zichtmeter, het lijkt gewoon een lampje te zijn. Waarom dat daar geplaatst is? Wij weten het niet.


_{Close-up van de windmast. Rechts daarvan staat de stralingsmeter opgesteld. De bosrand daarachter ligt in werkelijkheid op grotere afstand dan op deze ingezoomde foto lijkt.}

De wind- en stralingsmeters bevinden zich namelijk een heel stuk verderop, hemelbreed op minimaal driehonderd meter afstand, aan de oostoever van een flinke plas, zeg maar gerust een meer, die zich ten zuiden van het meetveldje bevindt. De windmast staat aldus behoorlijk open en zal alleen bij een wind met een oostcomponent enige beschutting ondervinden van het bosperceel dat zich daarachter bevindt. Rechts van de windmast is de stralingsmeter zichtbaar, die vrij laag staat opgesteld. Hierdoor zal er bij zonsopkomst behoorlijk wat tijd verloren gaan alvorens er zonneschijn geregistreerd wordt. Duidelijk is te zien dat de zon een aardig stukje moet stijgen alvorens achter de bomenrij tevoorschijn te komen. Vooral in de winter, als de zon ook nog eens erg ‘scheef’ de hemel in klimt, zal dat effect niet verwaarloosbaar zijn.


_{De wind- en stralingsmeters zijn een stuk verderop, langs de gindse oever van dit meer, opgesteld, hemelbreed op minstens 300 meter van het meetveldje.}

Zo is te zien dat er ook bij een ‘officiële’ meting er altijd kanttekeningen zijn te plaatsen. Bij deze opstelling is het mogelijk dat een zware bui met windstoten wél over het meetveldje trekt, maar de windmeter zélf net mist, of andersom natuurlijk. Zelfs tijdens ons verblijf hebben we gezien dat een paar flinke buien juist schampend langs het vakantiepark trokken, waarbij het in de ene hoek van het park vrijwel droog bleef en het in de andere hoek eventjes flink regende en waaide. Maar laten we eerlijk blijven, bij vrijwel iedere opstelling van meteorologische apparatuur zijn wel een paar kritische kanttekeningen te plaatsen en is het soms kiezen uit de minste kwaden. Wat dat betreft is de meetpost Arcen er eentje waarbij menige weeramateur zijn vingers zal aflikken…

_{Bron: Meteo Consult} | Gewijzigd: 7 februari 2017, 13:31 uur, door Joyce.s

Stukje komt van Meteo Consult Ben er dus zelf niet geweest.