IJs op de noordpool is niet meer wat het was
IJs op de noordpool is niet meer wat het was
De noordpool pleegde namelijk het hele jaar rond met zogenaamd poolijs bedekt te zijn dat meerdere jaren oud is en een dikte heeft van drie tot vier meter. Dat is nu anders. Men is in 1978 begon met het vastleggen van de dikte van het poolzeeijs met satellietwaarnemingen en nu wordt duidelijk een verandering waargenomen.
De zinsnede, "pleegt bedekt te zijn met poolijs", kunnen we als verleden tijd beschouwen.
Grote delen van dat langjarige poolijs zijn verdwenen, ze bedekten bijna de gehele Arctische oceaan, met uitzondering van de zee noord van Alaska, de Beringstraat en de zee bij het kromme uitstekende deel van Siberië.
Op woensdag 30 januari was een ongewoon groot gedeelte bedekt met slechts winterijs - ijs dat pas deze winter is ontstaan - namelijk vanaf de Beringstraat en Siberië, tot helemaal over de noordpool.
Dit ijs groeit niet verder dan tot een typerende dikte van hooguit 2 meter. Het grote oppervlak van (slechts) winterijs is het gevolg van de recordgrote afsmelt van meerjarig ijs afgelopen zomerhalfjaar, wat een recordgroot wateroppervlak in de Arctische oceaan tot gevolg had.
In de loop van de winter is de grens van winterijs en poolijs verder getrokken richting de Straat van fram tussen Groenland en Spitsbergen met de transpolaire ijsdrift.
De Amerikaanse QuickScat SeaWinds radarsatelliet kan onderscheid maken tussen oud dik meerjarig poolijs en nieuw dunner winterijs. De grens tussen de twee ijstypes ligt tussen de kleuren met turcoise en blauwe nuances. De serie die hier filmisch getoond wordt, laat de ijsontwikkleing en drift zien vanaf 1 november 2007 tot 25 januari 2008. Een klein gebiednabij de geografische Noordpool wordt niet gedekt door de satellietopnames.
Beeldbewerking: IFREMER.
Het Amerikaanse AMSU-instrument aan boord van de NOAA-satelliet is niet optimaal voor het onderscheiden van ijstypes maar daarentegen brengt ie de complete noordpool in beeld en men kan redelijk goed de grens zien tussen meerjarig poolijs (de rode kleurnuances) en het éénjarige winterijs (met gele nuances). Het beeld is van 30 januari 2008. IJsdrift bij de noordpool is globaal gezien van boven in het beeld naar onder in het beeld.
©VWKweb
De noordpool pleegde namelijk het hele jaar rond met zogenaamd poolijs bedekt te zijn dat meerdere jaren oud is en een dikte heeft van drie tot vier meter. Dat is nu anders. Men is in 1978 begon met het vastleggen van de dikte van het poolzeeijs met satellietwaarnemingen en nu wordt duidelijk een verandering waargenomen.
De zinsnede, "pleegt bedekt te zijn met poolijs", kunnen we als verleden tijd beschouwen.
Grote delen van dat langjarige poolijs zijn verdwenen, ze bedekten bijna de gehele Arctische oceaan, met uitzondering van de zee noord van Alaska, de Beringstraat en de zee bij het kromme uitstekende deel van Siberië.
Op woensdag 30 januari was een ongewoon groot gedeelte bedekt met slechts winterijs - ijs dat pas deze winter is ontstaan - namelijk vanaf de Beringstraat en Siberië, tot helemaal over de noordpool.
Dit ijs groeit niet verder dan tot een typerende dikte van hooguit 2 meter. Het grote oppervlak van (slechts) winterijs is het gevolg van de recordgrote afsmelt van meerjarig ijs afgelopen zomerhalfjaar, wat een recordgroot wateroppervlak in de Arctische oceaan tot gevolg had.
In de loop van de winter is de grens van winterijs en poolijs verder getrokken richting de Straat van fram tussen Groenland en Spitsbergen met de transpolaire ijsdrift.
De Amerikaanse QuickScat SeaWinds radarsatelliet kan onderscheid maken tussen oud dik meerjarig poolijs en nieuw dunner winterijs. De grens tussen de twee ijstypes ligt tussen de kleuren met turcoise en blauwe nuances. De serie die hier filmisch getoond wordt, laat de ijsontwikkleing en drift zien vanaf 1 november 2007 tot 25 januari 2008. Een klein gebiednabij de geografische Noordpool wordt niet gedekt door de satellietopnames.
Beeldbewerking: IFREMER.
Het Amerikaanse AMSU-instrument aan boord van de NOAA-satelliet is niet optimaal voor het onderscheiden van ijstypes maar daarentegen brengt ie de complete noordpool in beeld en men kan redelijk goed de grens zien tussen meerjarig poolijs (de rode kleurnuances) en het éénjarige winterijs (met gele nuances). Het beeld is van 30 januari 2008. IJsdrift bij de noordpool is globaal gezien van boven in het beeld naar onder in het beeld.
©VWKweb
